NSA: Odszkodowania z tytułu szkód spowodowanych przymusowym wejściem na nieruchomość

Z uzasadnienia: Odszkodowanie wymienione w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. c) updof jest wywodzone z przymusowego wejścia na nieruchomość. Obojętnym jest zatem, czy do ograniczenia prawa własności dojdzie w związku z budową urządzeń infrastruktury, czy konserwacją tychże urządzeń. Wynika to pośrednio z art. 21 ust. 1 pkt 120 u.p.d.o.f., w którym ustawodawca posłużył się sformułowaniem "inwestycji dotyczących budowy infrastruktury" a nie "inwestycji polegających na budowie".

Teza

Zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. c) u.p.d.o.f., obejmuje nie tylko szkody w drzewostanie (zniszczenie drogi) powstałe w trakcie realizacji pierwotnej inwestycji, ale również odnosi się do szkód powstających w trakcie kolejnych prac budowlanych (odbudowie, przebudowie, nadbudowie, remoncie) związanych z funkcjonowaniem urządzeń infrastruktury technicznej (linii napowietrznej).

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA del. Paweł Dąbek, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 2 lutego 2017 r. sygn. akt I SA/Ol 867/16 w sprawie ze skargi R. N. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 5 sierpnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz R. N. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Ol 867/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie (dalej: "WSA") po rozpoznaniu skargi R. N. (dalej: "Skarżący") uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy – działającego z upoważnienia Ministra Finansów (dalej: "organ interpretacyjny") z dnia 5 sierpnia 2016 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Podstawą powyższego orzeczenia był art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm., dalej: "p.p.s.a.").

Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego Skarżący wskazał, iż na podstawie wyroku WSA z dnia 15 kwietnia 2014 r. sygn. akt [...], będąc właścicielem nieruchomości położonej w miejscowości T., gm. R., Skarżący został zobowiązany do udostępnienia P. [...] przedmiotowej nieruchomości w celu dojazdu i wykonania prac konserwacyjnych polegających na wycięciu gałęzi i drzew zbliżających się do linii napowietrznej SN (15kV) przebiegających przez powyższą nieruchomość oraz umożliwienia dojazdu pozwalającego na wykonanie tych czynności. Ostatecznie zostało wycięte 0,5807 hektara lasu. Udostępniona działka wchodziła w skład gospodarstwa rolnego Skarżącego. W rezultacie zostało Skarżącemu w 2015 r. wypłacone odszkodowanie w wysokości 17.835,00 zł i została wystawiona informacja PIT -8C.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy od otrzymanego odszkodowania za zniszczenie drogi, wycięcie gałęzi i drzew, tj. 0,5807 hektara lasu znajdujących się na działkach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, należy zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych, czy też zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.) odszkodowanie jest wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych?

W ocenie Skarżącego, P. [...] niezasadnie wystawił PIT-8C, gdyż takie odszkodowania są zwolnione z podatku.

W interpretacji indywidualnej z dnia 5 sierpnia 2016 r., organ interpretacyjny uznał powyższe stanowisko za nieprawidłowe.

W odpowiedzi udzielonej na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, organ interpretacyjny stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej.

W skardze do WSA Skarżący zarzucił, że interpretacja została wydana z naruszeniem art. 120 i 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: "o.p."), art. 21 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., art. 142b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518 ze zm., dalej: "u.g.n."), przez ich pominięcie oraz art. 21 ust. 1 pkt 120 oraz art. 143 u.g.n., przez ich niezasadne zastosowanie.

W odpowiedzi na skargę organ interpretacyjny wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku WSA wskazał, że sporna między stronami była kwestia dotycząca wykładni art. 21 ust.1 pkt 120 u.p.d.o.f. Zdaniem organu interpretacyjnego, użyte w tym przepisie sformułowanie "inwestycji dotyczących budowy urządzeń infrastruktury technicznej" należy odczytywać w sposób ścisły i jako budowę traktować tylko budowę, rozbudowę, nadbudowę i odbudowę czyli zdarzenia polegające na stworzeniu nowego obiektu bądź jego części a także odtworzeniu w całości lub w części zniszczonego lub uszkodzonego urządzenia. W pojęciu tym, w ocenie organu, nie mieści się natomiast remont, przebudowa, montaż, naprawa lub konserwacja czyli działania polegające na ulepszeniu już istniejącego obiektu budowlanego.

Takiego stanowiska WSA nie podzielił.

Oczywistym jest, że przepisy prawa podatkowego należy wykładać w sposób ścisły a rozszerzenie zwolnień podatkowych na przypadki inne od wymienionych w przepisach ustawy jest niedopuszczalne. Nie oznacza to jednak, że przy ich interpretacji nie należy posługiwać się wykładnią funkcjonalną i systemową. Tym bardziej w sytuacji, gdy dla potrzeb przedmiotowego postępowania należało dokonać interpretacji pojęcia "budowy", które funkcjonuje poza systemem prawa podatkowego.

-->