NSA. Dowód z opinii biegłego w postępowaniu podatkowym

Opinia biegłego jest jednym z dowodów w sprawie i może być przedmiotem krytyki stron, a organ podatkowy nie jest nią związany i ma obowiązek jej oceny w kontekście całokształtu materiału dowodowego. Przy czym ustalenie stanu faktycznego sprawy należy zawsze do organu podatkowego, biegły powinien jedynie udzielić odpowiedzi na konkretne pytania dostosowane do stanu faktycznego sprawy. Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają wymagań, jakim winna odpowiadać opinia biegłego, jednak z istoty tego dowodu wynika, że musi ona zawierać uzasadnienie, które pozwoliłoby dokonać analizy poprawności wniosków stawianych przez biegłego bez konieczności wkraczania w sferę wiedzy specjalistycznej. Musi zatem przekonywać jako logiczna całość, a biegły powinien wskazać i wyjaśnić przesłanki, które doprowadziły go do przedstawionych konkluzji.

Spór sprowadzał się do ustalenia powierzchni użytkowej budynków znajdujących się w posiadaniu spółki, które zostały zajęte na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, czyli na hodowlę dżdżownic.

W toku postępowania, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego organy podatkowe stanęły na stanowisku, że powierzchnia ta wynosi 1757,84 m2. Natomiast zdaniem spółki doszło do pominięcia powierzchni pomieszczeń socjalnych dla pracowników, którzy zajmowali się hodowlą dżdżownic i pomieszczeń technicznych, w których przechowywane były karma, materiały i narzędzia niezbędne do prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej w postaci hodowli dżdżownic, czyli pomieszczeń wykorzystywanych w celu magazynowania, przechowywania sprzętu, towarów i zapasów, związanych z hodowlą dżdżownic, to jest części budynków gospodarczych także zajętych na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej. W opinii spółki łącznie pominięto około 1000 m2.

Organ podatkowy I instancji powołał rzeczoznawcę majątkowego celem wydania ekspertyzy z inwentaryzacją powierzchni użytkowej zespołu obiektów budowlanych stanowiących sporne działki. W ekspertyzie biegły przedstawił zestawienie powierzchni obiektów na działkach. Łączna powierzchnia użytkowa tych obiektów wynosi 3468,16 m2. W materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie znajdują się umowy i faktury wskazujące na prowadzenie przez podatnika działalności w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej w zakresie produkcji dżdżownic. Podczas oględzin przedstawiciele organu, przy udziale przedstawiciela spółki, dokonali pomiaru powierzchni użytkowej tych pomieszczeń budynków, które zajęte są na działy specjalne produkcji rolnej, a konkretnie na produkcję dżdżownic. Na zdjęciach załączonych do protokołu widać luźno rozstawione na podłodze palety oraz worki i pojemniki. W wyniku oględzin ustalono, że łączna powierzchnia budynków, która zajęta jest na działy specjalne produkcji rolnej, wynosi 1757,84 m2. Powierzchnia użytkowa budynków niezajęta na prowadzenie działalności w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej wynosi zatem 1710,32 m2 i podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Sprawa trafiła do...