Indywidualna stawka amortyzacyjna w prywatnym najmie

Pytanie podatnika: Wnioskodawca wraz z żoną wynajmuje nabyte w maju 2008 r. mieszkanie. Czy Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z najmu połowę miesięcznych odpisów amortyzacyjnych mieszkania wyliczonych według 10% stawki amortyzacyjnej, gdzie za wartość początkową mieszkania, stanowiącą podstawę odpisów amortyzacyjnych, przyjęto cenę nabycia mieszkania powiększoną o koszty notarialne i opłaty sądowe związane z wpisami do księgi wieczystej?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2016 r. (data wpływu 18 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 czerwca 2016 r. (data wpływu 1 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 21 czerwca 2016 r., Nr 1061 IPTPB1.4511.351.2016.1.KLK, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 21 czerwca 2016 r. (data doręczenia 23 czerwca 2016 r.).

Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 27 czerwca 2016 r. (data wpływu 1 lipca 2016 r.), nadanym w dniu 28 czerwca 2016 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 19 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli prawo własności lokalu mieszkalnego wraz z ułamkowym udziałem w gruncie, na którym posadowiony jest budynek. Zakup sfinansowany został z majątku wspólnego. Mieszkanie, które Wnioskodawca wraz z żoną kupił użytkowane było przez poprzednią właścicielkę od 19 maja 2008 r. (w tym dniu nastąpiło przeniesienie własności lokalu na podstawie aktu notarialnego).

Celem nabycia mieszkania było przeznaczenie go na wynajem. Wynajem mieszkania rozpoczęto od 1 października 2015 r. na podstawie umowy najmu. Zakładany okres wynajmu mieszkania jest dłuższy niż rok. Pierwsza umowa najmu została zawarta na okres 9 miesięcy. Wynajem mieszkania nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej, jest to tzw. najem prywatny. We wrześniu 2015 r. mieszkanie zostało przyjęte do użytkowania jako środek trwały. Za wartość początkową mieszkania, stanowiącą podstawę odpisów amortyzacyjnych, przyjęto cenę nabycia mieszkania powiększoną o koszty notarialne i opłaty sądowe związane z wpisami do księgi wieczystej.

Stawkę amortyzacyjną ustalono w wysokości 10% rocznie. Pierwszego odpisu amortyzacyjnego dokonano za październik 2015 r.

Przychody z najmu opodatkowane są według zasad ogólnych przez oboje współmałżonków w równych częściach po 50%.

Małżonka Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej, jest zatrudniona w oparciu o umowę o pracę, natomiast Wnioskodawca osiąga dochody ze stosunku pracy i dodatkowo z prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej opodatkowanej w formie podatku liniowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy począwszy od października 2015 r. Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z najmu połowę miesięcznych odpisów amortyzacyjnych mieszkania wyliczonych według 10% stawki amortyzacyjnej, gdzie za wartość początkową mieszkania, stanowiącą podstawę odpisów amortyzacyjnych, przyjęto cenę nabycia mieszkania powiększoną o koszty notarialne i opłaty sądowe związane z wpisami do księgi wieczystej?

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) uznaje najem, podnajem, dzierżawę, poddzierżawę i inne umowy o podobnym charakterze za odrębne źródło dochodów.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W odniesieniu do przychodów z najmu zastosowanie ma ogólna definicja kosztu podatkowego, zawarta w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przypadku najmu, kosztami uzyskania przychodów będą wszelkie koszty, które mają związek z uzyskaniem przychodu z najmu. Stosownie do treści art. 22 ust. 8 cytowanej ustawy, jednym z rodzajów kosztów uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Aby określony składnik mógł zostać zaliczony do środków trwałych podatnika, muszą być spełnione następujące warunki:

• stanowi on własność lub współwłasność podatnika,
• został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,
• jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres jego używania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok (decyzja w tym względzie należy do podatnika),
• jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo został oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23b ww. ustawy.

Art. 22j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje możliwość ustalenia indywidualnej stawki amortyzacyjnej. Stosownie do jego treści, z zastrzeżeniem art. 22l, podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że w myśl art. 22j ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4, okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat, z wyjątkiem:

• trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem,
• kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych,

dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata.

W myśl art. 22j ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane, co najmniej przez okres 60 miesięcy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środka trwałego, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę jego nabycia. W przypadku odpłatnego nabycia środka trwałego wartością początkową jest kwota należna zbywcy powiększona m.in. o koszty związane z zakupem, tj. koszty opłat sądowych i koszty aktu notarialnego - które stanowią element kosztów nabycia. Koszty nabycia środka trwałego mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środka trwałego.

Nawiązując do przytoczonych przepisów Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z najmu połowę miesięcznych odpisów amortyzacyjnych od wynajmowanego mieszkania. Spełnione są wszystkie warunki potrzebne do uznania mieszkania za środek trwały.

Spełniony jest rów...