Data rozpoczęcia działalności zależy od przedsiębiorcy

Interpelacja nr 30180 do ministra gospodarki w sprawie określenia momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej

Szanowny Panie Ministrze! Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.) nie definiuje terminu „rozpoczęcie wykonywania działalności gospodarczej”. Art. 14 ust. 1 tejże ustawy określa, kiedy przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą, ale nie określa jednak przesłanek, które pozwalają uznać, że działalność jest wykonywana przez danego przedsiębiorcę. Również to, że dany przedsiębiorca widnieje we właściwym rejestrze lub ewidencji, nie oznacza prowadzenia przez niego działalności gospodarczej.

Zdaniem przedsiębiorców to dany urząd ustala datę faktycznego rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej, skoro brak jest definicji ustawowej w tym zakresie.

Tymczasem w wielu krajach Unii Europejskiej datą faktyczną rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej jest data wystawienia przez przedsiębiorcę pierwszej faktury przychodowej.

W związku z powyższym zwracam się do Pana Ministra z pytaniem: Czy uregulowanie na poziomie ustawowym kwestii faktycznego rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej jest konieczne czy też nie?

Z poważaniem

Poseł Iwona Kozłowska

Warszawa, dnia 18 grudnia 2014 r.

Odpowiedź na interpelację nr 30180 w sprawie określenia momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej

Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na pismo z dnia 12 stycznia 2015 r., znak: SPS-023-30180/15, przy którym przesłana została interpelacja pani poseł Iwony Kozłowskiej w sprawie określenia momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, uprzejmie przedstawiam stanowisko w sprawie.

Na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarzącej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą SDG”, przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, zwanej dalej „CEIDG”, albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym. Wskazana norma dotyczy zarówno przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, osobami prawnymi, jak i jednostkami organizacyjnymi niebędącymi osobami prawnymi, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonującymi we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Wobec powyższego przedsiębiorca będący osobą fizyczną może podjąć działalność gospodarczą już w dniu złożenia wniosku o wpis do CEIDG i nie musi czekać na formalny wpis do ewidencji.

Powyższa norma nie ma jednak zastosowania w przypadku, gdy ustawy uzależniają podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej od obowiązku uzyskania przez przedsiębiorcę koncesji albo zezwolenia (art. 14 ust. 5 ustawy SDG).

Określenie momentu podjęcia działalności gospodarczej przez organ administracji publicznej może sporadycznie dotyczyć sytuacji, gdy przedsiębiorca zamierza wykonywać działalność reglamentowaną, tj. do wykonywania której niezbędne jest uzyskanie koncesji, zezwolenia, licencji czy wpisu do odpowiedniego rejestru działalności regulowanej. Przy czym nie w każdym przypadku taki moment musi być określony w decyzji administracyjn...