Orzecznictwo: Kiedy skarga do WSA w sprawie wiążącej interpretacji

Przedmiotem skargi Karola J. (skarżącego) była decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze wydana w następstwie zażalenia na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Świebodzinie uznające za nieprawidłowe stanowisko skarżącego odnośnie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności związanych z organizacją polowań. Karol J. wniósł o uchylenie tej decyzji i zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania. Dyrektor Izby Skarbowej wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej cyt. jako „p.p.s.a.”) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli przysługiwały one skarżącemu w postępowaniu przed organem jako właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, przewidziany w ustawie taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy (art. 52 § 2 p.p.s a.). Dla ustalenia, czy skarżący wypełnił wspomniany wymóg, trzeba ustalić charakter prawny zaskarżonej przez niego decyzji.

Niewątpliwie bowiem postępowanie w przedmiocie wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego cechują istotne odmienności w porównaniu ze „zwyczajnym” postępowaniem podatkowym - prowadzonym w oparciu o przepisy Działu IV ustawy z 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60 ze zm.) w szczególności co do przysługujących stronie środków prawnych jak i zapadających w ich następstwie rozstrzygnięć.

Otóż, zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej, udzielenie interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego następuje w formie decyzji, na którą przysługuje zażalenie. Zażalenie to nie może być uznane za tożsame ze środkiem prawnym, o którym mowa w art. 236 § 1 Ordynacji podatkowej, zaś wydawana na jego skutek decyzja nie stanowi rozstrzygnięcia, o którym mowa w art. 233 Ordynacji podatkowej. Przemawia za tym następująca argumentacja.

Przepisy dotyczące interpretacji prawa podatkowego zostały umieszczone w Dziale II Ordynacji podatkowej i nie zawierają generalnego odesłania do przepisów zawartych w Dziale IV tej ustawy. W przypadku natomiast postępowań regulowanych w innych działach ustawy (np. kontrolnym), przepisy Działu IV recypowane są explicite (zob. np. art. 280, 292, 306k). W postępowaniu w przedmiocie wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego w...