Gruby walczy z własnym skąpstwem

Gruby był markotny. - Jeszcze po kufelku? – retorycznie zapytał Siwy. - Eeeee, pójdę chyba do domu – spojrzał na zegarek Gruby. - Poważnie? – zaniepokoił się Siwy. - Prawdę mówiąc jestem bez kasy – przyznał się Gruby.

- Trzeba było od razu, postawisz jak będziesz miał – Siwy wyjął portfel.

- Obawiam się, że nie będę miał – mruknął Gruby.

- Stary, nie dramatyzuj, czasem słońce, czasem deszcz – Siwy wstał od stolika i pomaszerował do baru.

- Mam wrażenie, że im bardziej w Polsce słońce świeci, tym u mnie bardziej leje deszcz – nieco już pogodniej powiedział Gruby, bo jednak co dwa puszczańskie, to nie jedno.

- Pięknie powiedziane, tylko mgliście, że zostanę w terminologii meteo.

- Otóż przyjacielu mam kłopot. Luśka wydaje pieniądze – powiedział Gruby.

- Ale powiedziałeś. Jeżeli jakaś kobieta pieniędzy nie wydaje, to znaczy, że nie istnieje. Żony od tego są – machnął ręką Siwy.

- Ona wydaje tak, że ja nie nadążam zarabiać – westchnął Gruby i pokazał ostatni wyciąg z banku.

- O, żesz ty, jaki piękny debet – cmoknął Siwy.

- To tylko jedno konto. Do tego jej dwie karty, kasa zapomogowa. Wir – łyknął Gruby.

- A właściwie to co Luśka kupuje?

- Wszystko. Póki to była piąta para butów i trzecia garsonka siedziałem cicho. Bieliznę nawet akceptowałem. Płaszcz na zimę? OK. Narciarska kurtka OK.

- Przecież nie jeździcie na nartach – przerwał Siwy.

- Poważnie? Sam widzisz. Przetrwałem dywan, nowe zasłony i zestaw garnków do gotowania na parze. Właściwie dwa zestawy, bo dr...