Kradzież towarów w kosztach uzyskania przychodów

Pytanie podatnika: Wnioskodawca nabył opony. Opony te należało przywieźć z zagranicy. W tym celu Wnioskodawca skorzystał z usług firmy transportowej. Niestety zamówiony towar nie dotarł do niego. Wnioskodawcy udało się skontaktować telefonicznie z właścicielem ww. firmy, który oświadczył, że pod jego firmę podszywają się oszuści. Wnioskodawca zawiadomił policję o kradzieży opon. Zgłosił także szkodę w ramach ubezpieczenia OC przewoźnika do ubezpieczyciela, jednak okazało się, że druk polisy był sfałszowany. Decyzją Prokuratora Rejonowego wszczęte zostało śledztwo. Czy powstała strata będzie mogła zostać (i w którym momencie) zaliczona do kosztów uzyskania przychodów?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2011 r. (data wpływu 22 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie: możliwości zaliczenia straty z tytułu kradzieży towarów do kosztów uzyskania przychodów i momentu zaliczenia tej straty do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia straty z tytułu kradzieży towarów do kosztów uzyskania przychodów i momentu zaliczenia tej straty do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nabyła od kontrahenta niemieckiego opony, które znajdowały się w Grecji. Opony należało przewieźć z Grecji do Polski. Transport został zorganizowany przez Wnioskodawcę.

Starając się uzyskać jak najlepsze warunki cenowe przewozu oraz szybki czas jego realizacji, pracownik Wnioskodawcy wystawił w dniu 10 czerwca 2011 r. na giełdzie transportowej powyższy ładunek do przewozu z Grecji do Polski. Zaproponowany fracht za przewóz ładunku wynosił 1.500 EUR. Zgłosiła się firma A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Firma posiadała licencję na transport międzynarodowy wystawioną przez Ministra Transportu. Ponadto na stronie firmy A. widniało ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej - Polisa z sumą gwarancyjną 200.000 USD. Wysokość frachtu (na wniosek Spółki A.) została ostatecznie ustalona na 1.550 EUR.

W dniu 13 czerwca 2011 r. uzyskano od firmy A. numer samochodu i nazwisko kierowcy, który miał podjąć ładunek. Dane te przekazane zostały do firmy T., a ta przekazała je do Grecji. W dniu 15 czerwca 2011 r. kierowca nie zdążył dojechać do miejsca załadunku w miejscowości M. i ostatecznie towar został załadowany w dniu 16 czerwca 2011 r. Ostateczny termin przyjazdu do magazynu Wnioskodawcy ustalony został na 21 czerwca 2011 r. W tym dniu samochód nie przyjechał.

W dniu 22.06.2011 r. telefon pracownika firmy A. nie odpowiadał, nie było również możliwości skontaktowania się z nim poprzez giełdę transportową. Wnioskodawca poszukiwał kontaktu z firmą A. poprzez Internet i dotarł ostatecznie telefonicznie do właściciela firmy A., który oświadczył, że pod jego firmę podszywają się oszuści, którzy już oszukali co najmniej 5 firm z różnych branż.

Jeszcze w dniu 22 czerwca 2011 r. Wnioskodawca zawiadomił Policję o kradzieży opon. Na podstawie uzyskanej, od strony greckiej, kopii dokumentu CMR udało się odczytać, a następnie po dłuższym poszukiwaniu poprzez Internet odnaleźć firmę przewozową "B", której kierowca przewoził opony.

Na podstawie rozmowy telefonicznej z kierowcą udało się ustalić poniższe fakty:

- zlecenie przewozu opon firma „B” otrzymała od firmy „W” z K., a ta otrzymała zlecenie od firmy A. z W.,
- firma „B” dostała dyspozycję dostawy ładunku na adres w mieście K., zmieniony przez firmę „W” na adres R. (na podstawie zmiany wprowadzonej przez firmę A.),
- kierowca firmy B. potwierdził, że opony zostały rozładowane w R. w dniu 20 czerwca 2011 r. i na CMR uzyskał pieczątkę i podpis firmy A.

Informacje powyższe zostały przekazane Policji w dniu 27 czerwca 2011 r.

Ponadto Wnioskodawca zgłosił szkodę w ramach ubezpieczenia OC przewoźnika w ruchu międzynarodowym (firmy A.) do firmy ubezpieczeniowej. Po kilkudniowym oczekiwaniu nadeszła informacja, że druk polisy jest sfałszowany i jako taki nigdy w zapisach firmy ubezpieczeniowej nie istniał.

Prokuratura Rejonowa powiadomiła Wnioskodawcę, że decyzją Prokuratora Rejonowego z dnia 12 lipca 2011 r. wszczęte zostało śledztwo w przedmiotowej sprawie.

Wnioskodawca posiada aktualnie następującą dokumentację:

- zlecenie spedycyjne z dnia 10 czerwca 2011 r.,
- licencja wynajętego przewoźnika na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego (kserokopia),
- ubezpieczenie OC przedstawione przez przewoźnika (j. w.),
- notatki służbowe opisujące stan faktyczny od zlecenia przewozu, poprzez stwierdzenie nie dostarczenia ładunku, po szczegółowe czynności poszukiwawcze wykonywane przez pracowników realizowane z udziałem policji,
-list przewozowy CMR,
- odpowiedź ubezpieczyciela, w związku ze zgłoszeniem szkody, odmawiająca podjęcia czynności likwidacyjnych z powodu sfałszowania druku polisy i informacja, że ubezpieczyciel złożył zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa,
- zawiadomienie o wszczęciu śledztwa z Prokuratury Rejonowej w sprawie ...