Warunek w prawie cywilnym

Warunek jako element treści czynności prawnej uregulowany jest w przepisach Kodeksu cywilnego (art. 89-94 Kc). Jest on zastrzeżeniem wynikającym z treści czynności prawnej, które uzależnia powstanie lub ustanie skutku prawnego od zdarzenia przyszłego i niepewnego. Przez zdarzenie przyszłe i niepewne należy rozumieć sytuacje przewidywane w przyszłości, co do których strony nie mają wpływu na ich powstanie, jak również te, które mogą powstać w zależności od decyzji jednej lub obu stron czynności prawnej.

Warunek nie może być identyfikowany z zastrzeżeniem, w ramach którego skutek czynności prawnej uzależniony jest od woli strony nakierowanej na wykonanie określonego zobowiązania. W przypadku wskazania w treści czynności prawnej zastrzeżenia, czynność prawna może w ogóle nie zostać wykonana przy braku woli wywołania wskazanych w niej skutków prawnych. Warunkiem nie jest takie zastrzeżenie, które wskazuje na konieczność zaistnienia w przyszłości zdarzenia niemożliwego, bądź takiego, które z całą pewnością nie nastąpi, jak również takiego, o którym strony wiedziały przed dokonaniem czynności, iż z całą pewnością już nastąpiło.

Jeśli dana osoba zgodnie z treścią czynności prawnej posiada prawo uzależnione od warunku, wówczas ma prawo do wykonywania wszelkich czynności zmierzających do zachowania swego prawa. Druga strona czynności prawnej nie może z kolei w ramach podejmowanych czynności faktycznych lub prawnych zmierzać do ograniczenia do skorzystania z prawa przez uprawnionego w przypadku ziszczenia się warunku.

Ograniczenia w umieszczaniu warunków w treści czynności prawnej wynikają jedynie z ograniczeń (wyjątków) przewidzianych w ustawie ...