Skutki w PIT rekompensaty z tytułu rozwiązania umowy o pracę

Pytanie podatnika: Czy wypłacona rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę na podstawie Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść dla pracowników Spółki jest zwolniona z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. l pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 19 stycznia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 21 stycznia 2016 r.), uzupełnionym 31 marca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania rekompensaty wypłaconej w związku z rozwiązaniem umowy o pracę – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania rekompensaty wypłaconej w związku z rozwiązaniem umowy o pracę. Powyższy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 23 marca 2016 r. wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 31 marca 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W związku z planowanym wejściem Spółki Akcyjnej X (dalej: Spółka) na giełdę 2 września 2013 r. został podpisany Pakt Gwarancji Pracowniczych. W dokumencie tym Spółka zobowiązywała się do zapewnienia trwałości zatrudnienia pracownikom, zatrudnionym w Spółce w dniu wejścia w życie Paktu na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, przez ustalony czas uzależniony od stażu pracy. W przypadku Wnioskodawcy gwarancja zatrudnienia obejmowała okres 10 lat. W listopadzie 2014 r. Spółka podjęła decyzję o przeprowadzeniu kolejnego etapu procesu restrukturyzacji zatrudnienia, a wobec podpisanego rok wcześniej Paktu i zapisów w nim zawartych, opracowała i wdrożyła Program Dobrowolnych Odejść (PDO) (dalej: Program). Wszystkie zasady dotyczące tego Programu zostały zawarte w Regulaminie z 28 listopada 2014 r. (dalej: Regulamin PDO). Na podstawie tego dokumentu 14 stycznia 2015 r. Wnioskodawca złożył wniosek o rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron na podstawie art. 30 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy w związku z § 3 pkt 9 i 10 Regulaminu PDO i został objęty Programem.

Zasady i wysokość rekompensaty określono na podstawie dwóch dokumentów, tj. § 4 pkt 4 i 5 Regulaminu PDO w powiązaniu z § 3 Paktu Gwarancji Pracowniczych. W dniu 10 lutego 2015 r. wraz z wynagrodzeniem za styczeń 2015 r., Wnioskodawcy została wypłacona rekompensata pieniężna mająca spełniać funkcję odszkodowawczą w związku z brakiem uzyskiwania dalszego wynagrodzenia ze stosunku pracy u dotychczasowego pracodawcy. Od wypłaconej rekompensaty została pobrana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych, którą pracodawca wykazał na pokwitowaniu z wypłaty wynagrodzenia za miesiąc styczeń 2015 r. oraz w zaświadczeniu wydanym 29 grudnia 2015 r. na prośbę pracownika. Wysokość i zasady ustalenia otrzymanej rekompensaty wynikały z wdrożonego przez Pracodawcę Programu Dobrowolnych Odejść określającego prawa i obowiązki stron stosunku pracy. Program ten należy więc do regulacji, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy i stanowi normatywne źródło prawa pracy. Ponadto Regulamin PDO określa, że wskazane we wniosku świadczenie jest rekompensatą za brak możliwości osiągania wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy. Wypłata rekompensaty wynika z porozumienia ze związkami zawodowymi.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 29 marca 2016 r. wskazano, m.in., że:

• w dniu 19 stycznia 2015 r. Wnioskodawca zawarł ze Spółką Akcyjną X Porozumienie stron rozwiązujące umowę o pracę, na podstawie którego strony rozwiązały łączący je stosunek pracy na mocy porozumienia stron. Mając na względzie tryb rozwiązania stosunku pracy w ramach Programu Dobrowolnych Odejść przysługiwała mu Rekompensata, która w dniu 10 lutego 2015 r. została wypłacona i od której została pobrana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych. Regulamin Programu Dobrowolnych Odejść dla pracowników używa określenia: dodatkowe, jednorazowe świadczenie pieniężne „Rekompensata” (§ 4 ust. 2 pkt 2),
• powołując się na definicje prezentowane w Słowniku języka polskiego PWN

Wnioskodawca wskazał, że:

1. rekompensata, rekompensacja to:
   1. zrównoważenie lub wyrównanie braku, niedoboru lub ujemnego charakteru czegoś,
   2. zlikwidowanie poniesionych przez kogoś strat lub doznanych krzywd,
   3. to, co równoważy braki, straty lub krzywdy.
2. odszkodowanie, to wynagrodzenie za poniesione przez kogoś straty,
3. zadośćuczynienie to moralne lub materialne odszkodowanie.

Natomiast w słowniku wyrazów bliskoznacznych języka polskiego dla słowa rekompensata istnieją 32 wyrazy bliskoznaczne m.in. odszkodowanie, nawiązka, wyrównanie strat, zadośćuczynienie.

• § 4 ust. 4 Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść dla pracowników Spółki Akcyjnej X stanowi, że Wysokość rekompensaty jest uzależniona od rodzaju posiadanego przez Pracownika na dzień 31 stycznia 2015 roku uprawnienia wynikającego z gwarancji zatrudnienia (dalej „Gwarancja zatrudnienia”) przysługującego Pracownikowi na podstawie § 3 Paktu Gwarancji Pracowniczych z dnia 2 września 2013 roku (dalej: „Pakt”) i jest wypłacana w wysokości obliczonej według zasad określonych w ust.5-7 i 9 poniżej.
• wypłacona rekompensata miała spełniać funkcję kompensacyjną i odszkodowawczą w związku z naruszeniem Paktu Gwarancji Pracowniczych oraz w związku z brakiem możliwości uzyskiwania dalszego wynagrodzenia ze stosunku pracy. Wypłacona rekompensata ma stanowić odszkodowanie za rozwiązanie umowy o pracę, która zaspokoi podstawowe potrzeby życiowe w sytuacji utraty źródła dochodu oraz zadośćuczynienie doznanej szkody w postaci braku możliwości osiągania dochodu.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy wypłacona rekompensata z tytułu rozwiązania umowy o pracę na podstawie Regulaminu Programu Dobrowolnych Odejść dla pracowników Spółki jest zwolniona z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. l pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacona rekompensata wynika z zapisów Regulaminu PDO jako zadośćuczynienie za stratę w związku z brakiem możliwości osiągnięcia wynagrodzenia u dotychczasowego pracodawcy. Regulamin Programu Dobrowolnych Odejść jest regulaminem, o którym mowa w art. 9 § 1 Kodeksu Pracy. Wypłata rekompensaty wynika wprost z porozumienia ze związkami zawodowymi oraz nie występuje na liście wyjątków wykluczających ją ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.). Wobec powyższego wypłacona rekompensata korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym potrącona przez pracodawcę zaliczka na podatek dochodowy z tytułu wypłaconej rekompensaty stanowi nienależnie pobrany podatek podlegający zwrotowi. Na potwierdzenie ww. stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualną, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 24 sierpnia 2015 r., Znak: IBPB-2-1/4511-167/15/MD.

Wypłacone świadczenie nazwane umownie „rekompensatą” z tytułu niedotrzymania przez pracodawcę gwarancji zatrudnienia, spełniając jednocześnie wskazane w słowniku języka polskiego 3 definicje - uznania danego świadczenia za odszkodowanie, korzysta ze zwolnienia podatkowego o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak twierdzi Wnioskodawca, nie sposób także jednoznacznie stw...