Rozliczanie kaucji na gruncie VAT

Pytanie podatnika: Czy kwota kaucji otrzymanej od nabywcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też nie stanowi ani dostawy towarów, ani usługi, wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1-5 ustawy o podatku od towarów i usług?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2014 r. (data wpływu 25 lutego 2014 r.), uzupełnionym w dniu 14 marca 2014 r. (data wpływu 27 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania kaucji otrzymanej od nabywcy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2014 r. złożono ww. wniosek, uzupełniony w dniu 27 marca 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania kaucji otrzymanej od nabywcy.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka - Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie:

1. produkcji części zamiennych do pojazdów i urządzeń mechanicznych;
2. regeneracji części zamiennych do pojazdów i urządzeń mechanicznych, zużytych i wymontowanych w procesie naprawy, remontu bądź okresowej wymiany;
3. świadczenia usług serwisu, naprawy i remontów pojazdów i urządzeń mechanicznych;
4. handlu hurtowego częściami zamiennymi do pojazdów i urządzeń mechanicznych;
5. skupu od zakładów usługowych oraz przedsiębiorstw specjalizujących się w odzyskiwaniu części zamiennych do pojazdów i urządzeń mechanicznych, zużytych i wymontowanych w procesie naprawy, remontu bądź okresowej wymiany.

Regeneracja polega na poddaniu elementu (w postaci części zamiennej) wymontowanego jako niesprawny lub zużyty, procesowi obróbki mechanicznej, chemicznej i fizycznej, która przywraca regenerowanemu elementowi cechy i właściwości elementu pierwotnie wyprodukowanego. W wyniku tych procesów regenerujących, część zamienna (element) odzyskuje wszystkie cechy, lecz jego niektóre parametry użytkowania ulegają w nieznacznym stopniu obniżeniu. Należą do nich np. czas użytkowania oraz stopień niezawodności. Dlatego regenerowane części zamienne posiadają wszelkie cechy, lecz niższą cenę.

Producenci wielu części zamiennych stosują skomplikowane procesy produkcji obwarowane wieloma patentami i tajnikami produkcji. Dlatego też starają się oni kontrolować obieg części zamiennych i żądają od nabywców przekazania im części zamiennych, wymontowanych lub zużytych o tych samych cechach. Podatnik zajmuje się dostawą (sprzedażą) zarówno nowych, jak i regenerowanych części zamiennych. Spółka zajmuje się również regeneracją (procesem technologicznym) części zamiennych. Podatnik nabywa zużyte części zamienne od zakładów usługowych i serwisów mechanicznych, przeprowadzających remonty, naprawy i przeglądy pojazdów mechanicznych oraz urządzeń. Podatnik nabywa też zużyte części zamienne od specjalizujących się w skupie i sprzedaży zużytych części zamiennych przedsiębiorców. Kierując się zasadami powszechnie stosowanymi przez producentów oraz dystrybutorów, na rynku części zamiennych, podatnik (Spółka …), realizując dostawy części zamiennych fabrycznie nowych, jak też regenerowanych, żąda od swoich odbiorców (nabywców) dostawy w określonych terminach zużytych części zamiennych.

W celu zabezpieczenia dokonania przekazania części zużytych, Podatnik wyznacza i otrzymuje od nabywców kaucje. Tym samym, nabywca zmuszony jest do dostarczenia Podatnikowi w określonym okresie czasu zużytych części zamiennych, wymontowanych w toku serwisowania lub naprawy pojazdów przez serwis usługowy. Tym samym kontrakt dostawy pomiędzy podatnikiem a nabywcą składa się z kilku etapów:

1. dostawa (sprzedaż) przez Podatnika części zamiennych w postaci towarów handlowych;
2. dostarczenie Podatnikowi (dostawcy) przez nabywcę zużytych, wymontowanych części zamiennych o przeznaczeniu i parametrach początkowych, identycznych jak nabyte uprzednio towary.

Dostawca (Podatnik) w fakturze dokumentującej transakcję określa nazwę części zamiennej, jej określenie katalogowe, ilość oraz cenę jednostkową i wartość dostawy. Dodatkowo, aby przymusić nabywcę do przekazywania podatnikowi zużytych części zamiennych, żąda od nabywcy, oprócz zapłaty za towar, także wniesienia kaucji liczonej jako iloczyn określonych ilości części zamiennych oraz ich jednostkowej kaucji. Transakcja nabycia zawiera więc dwa elementy:

1. Należność z tytułu dostawy obliczana według schematu: nazwa towaru - jednostka miary towaru - ilość jednostek x cena jednostkowa = wartość towaru;
2. Kwota kaucji należna od dostawy: nazwa towaru - jednostka miary towaru - ilość jednostek x kaucja jednostkowa = suma kaucji od dostawy.

Nabywca przekazuje Podatnikowi (dostawcy), w określonym terminie od dostawy, np. w ciągu 24 miesięcy, zużyte części zamienne, o tym samym opisie katalogowym i w tych samych ilościach w jakiej dokonano dostawy. Jeżeli w ciągu okresu czasu określonego w toku transakcji, nabywca nie zgromadzi przewidzianej dostawą ilości zużytych części zamiennych i nie przekaże jej Podatnikowi (dostawcy), to kaucja wniesiona przez nabywcę przepada w odpowiedniej do ilości proporcji.

Podatnik dokonuje rozliczenia z nabywcą ilości sztuk zużytych części zamiennych, których nie dostarczono podatnikowi. Kwota kaucji z tytułu ilości części zamiennych, których nie zwrócono przepada na rzecz Podatnika - spółki ….

Spółka ustala należny VAT od dostawy towarów wymienionych w fakturze VAT, dla których określona jest cena jednostkowa, a także wartość dostawy (netto) oraz kwotę należnego VAT i wartość towaru obejmującą VAT (kwota brutto). Jednakże Spółka określa dostawcy również jednostkowe kaucje oraz kwotę łączną z tytułu należnej kaucji. Sumę kaucji nabywca wpłaca na rachunek Spółki razem z wartością dostawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwota kaucji otrzymanej od nabywcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też nie stanowi ani dostawy towarów, ani usługi, wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1-5 ustawy o podatku od towarów i usług?

W uzupełnieniu wniosku, na tle ww. pytania, wyjaśniono, że zagadnienie wskazane jako wątpliwość Spółki dotyczy objęcia przepisami ustawy o VAT wpływu na rachunek Spółki kwoty stanowiącej kaucję wpłaconą przez nabywcę towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, kaucja nie stanowi usługi ani dostawy towarów w rozumieniu przepisów o VAT, a przepadek kaucji stanowi przychód z pozostałych przychodów, nie podlegający opodatkowaniu VAT.<...