Ekwiwalent za pranie i konserwację odzieży i obuwia roboczego a PIT

Pytanie podatnika: W związku z brakiem możliwości zapewnienia prania i konserwacji odzieży roboczej przez Wnioskodawcę (pracodawcę), czynności te będą wykonywane przez pracownika za jego zgodą. Wnioskodawca zobowiązany jest wypłacić pracownikom ekwiwalent pieniężny będący rekompensatą poniesionych przez nich kosztów. Czy Wnioskodawca będzie mógł nieopodatkowywać podatkiem dochodowym od osób fizycznych wypłacanych ekwiwalentów za pranie i konserwację odzieży i obuwia roboczego?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2013 r. (data wpływu 31 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty ekwiwalentu za pranie i konserwację odzieży i obuwia roboczego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty ekwiwalentu za pranie i konserwację odzieży i obuwia roboczego.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza zatrudnić pracownika na stanowisku wymagającym dostarczenia nieodpłatnie odzieży w postaci fartuchów, obuwia roboczego i rękawic, zgodnie z unormowaniami dotyczącymi bhp, zawartymi w art. 237 Kodeksu Pracy. W związku z brakiem możliwości zapewnienia prania i konserwacji odzieży roboczej przez Wnioskodawcę (pracodawcę), wynikającej głównie z różnej częstotliwości i stopnia koniecznej konserwacji, czynności te będą wykonywane przez pracownika za jego zgodą. W związku z powyższym Wnioskodawca (pracodawca) na podstawie przywołanych powyżej przepisów zobowiązany jest wypłacić pracownikom ekwiwalent pieniężny będący rekompensatą poniesionych przez nich kosztów. Zasada wypłacania ekwiwalentu oraz jego wysokość uregulowane zostaną w Regulaminie Pracy. Wysokość ekwiwalentu pieniężnego za pranie odzieży i konserwację obuwia skalkulowano w oparciu o cenniki pralni usługowych oraz ceny rynkowe środków piorących, kosztów energii elektrycznej oraz zużycia wody i urządzeń technicznych. Za konserwację odzieży przysługiwać będzie comiesięcznie ekwiwalent w wysokości 40 zł, a za używanie obuwia 11 zł dla pracownika pełnoetatowego. Wysokość ekwiwalentu będzie pomniejszana proporcjonalnie w stosunku do etatu, gdyż przewiduje się, iż koszty używania i konserwacji są wprost proporcjonalne do zużycia. Wypłata ekwiwalentu będzie również uzależniona od obecności pracownika na stanowisku pracy, w przypadku miesięcznej nieobecności pracownikowi ekwiwalent nie będzie przysługiwał bez względu na przyczynę, gdyż nie poniesie on faktycznych koszów związanych z praniem odzieży i konserwacją obuwia. Wypłaty ekwiwalentu będą ewidencjonowane na miesięcznych listach płac, jako składniki nieopodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie mógł nieopodatkowywać podatkiem dochodowym od osób fizycznych wypłacanych ekwiwalentów za pranie i konserwację odzieży i obuwia roboczego?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacany pracownikowi ekwiwalent pieniężny, będący rekompensatą poniesionych przez pracownika wydatków na pranie i konserwację odzieży i obuwia roboczego, do wypłaty którego pracodawcę obliguje Kodeks Pracy, korzysta z przedmiotowego zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrz...