Wniesienie nieruchomości do spółki komandytowej a VAT

Pytanie podatnika: Czy Spółka zobowiązana jest do dokonania korekty podatku naliczonego od zakupów związanych z budową budynków, w których znajdują się lokale wniesione aportem do spółek komandytowych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1786/09 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 sierpnia 2011 r., sygn. akt I FSK 984/10 – stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2009 r. (data wpływu: 7 maja 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 czerwca 2009 r. (data wpływu: 8 czerwca 2009 r.) oraz pismem w dniu 24 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego w związku z wniesieniem lokali mieszkalnych i użytkowych w formie aportu do spółek komandytowych –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego w związku z wniesieniem lokali mieszkalnych i użytkowych w formie aportu do spółek komandytowych. Wniosek uzupełniono w dniu 8 czerwca 2009 r. o prawidłowe podpisy osób upoważnionych do reprezentowania Spółki oraz w dniu 24 czerwca 2009 r. o informację dotyczącą wniesienia opłaty w wysokości 40 zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

„A” Spółka z o.o. (dalej: Spółka) jest komandytariuszem dwóch spółek komandytowych:

• „A” Spółka z o.o. „B” Spółka komandytowa (dalej „B Sp.k”),
• „A” Spółka z o.o. „C” Spółka komandytowa (dalej „C Sp.k”),
• udziałów w dwóch lokalach niemieszkalnych, garażach wielostanowiskowych do obu spółek komandytowych.

Do tych spółek w marcu 2009 r. wniesiony został aport;

• 5 lokali mieszklanych, wybudowanych przez Spółkę w roku 2008 w ramach prowadzonej działalności deweloperskiej, w tym do „B” Sp.k. cztery lokale i do „C” Sp.k. jeden lokal,
• 2 lokali użytkowych wybudowanych przez Spółkę w roku 2006 – do „C” Sp.k.

Podatek naliczony związany z zakupami służącymi wytworzeniu wymienionych lokali został odliczony w 100%. Mieszkania i lokale budowane były z zamiarem ich sprzedaży (większość mieszkań i lokali użytkowych wybudowanych w ramach tych inwestycji została sprzedana), jednak zapaść cen na rynku skłoniła Spółkę do zmiany decyzji i wniesienia niesprzedanych lokali aportem do spółek osobowych, które mają zajmować się wynajmowaniem nieruchomości.
Wnosząc wkład niepieniężny Spółka skorzystała ze zwolnienia od podatku, przewidzianego w § 38 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka zobowiązana jest do dokonania korekty podatku naliczonego od zakupów związanych z budową budynków, w których znajdują się lokale wniesione aportem do spółek komandytowych...
Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji nie powstaje obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego. Stanowisko takie wynika z art. 86 ust. 1 oraz art. 91 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.), w związku z art. 19 i art. 168 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej „Dyrektywa 112”) oraz regulacjami tej Dyrektywy dotyczącymi dopuszczalnych zwolnień z podatku od wartości dodanej.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W określonych przez ustawodawcę sytuacjach podatnik obowiązany jest jednak do dokonania korekty podatku wcześniej odliczonego (naliczonego).
Zasady dokonywania korekty określają regulacje art. 91 ustawy VAT. Spółka nabywając towary i usługi, których efekt w postaci wybudowanych lokali wniosła następnie aportem, odliczyła całość podatku naliczonego przy zakupie z uwagi na występujący – w momencie nabycia – związek tych towarów z wykonywaniem działalności opodatkowanej. Sama czynność w ramach której Spółka ostatecznie zbyła towary – wniesienie aportu do spółki komandytowej – korzystała ze zwolnienia od podatku, jednak okoliczność ta nie przesądza o obowiązku skorygowania uprzednio odliczonego podatku, ponieważ zwolnienie aportów od podatku wprowadzone zostało do systemu prawa krajowego niezgodnie z przepisami wspólnotowymi. 112 Dyrektywa zawiera w tytule IX zamknięty katalog czynności zwolniony od podatku VAT. Analiza poszczególnych przepisów tego tytułu prowadzi do jednoznacznego wniosku, że nie przewidziano w nim zwolnienia dla aportu. W tym miejscu podkreślić należy, że Europejski Trybunał Sprawiedliwości (ETS) wielokrotnie wyrażał pogląd, iż zwolnienia od opodatkowania VAT, przewidziane w art. 13 VI Dyrektywy (obecnie znajdujące się w Tytule IX 112 Dyrektywy) – jako stanowiące odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania – należy interpretować w sposób ścisły (m. in. wyrok ETS z dnia 7 marca 2002 r. C-169/00, Komisja przeciwko Republice Finlandii; wyrok ETS z 18 stycznia 2001 r. C-150/99, Stockholm Lindoepark AB przeciwko Państwu Szwedzkiemu, wyrok ETS z dnia 26 czerwca 2003 r. C-305/01, Finanzamt GroG-Gerau a MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring GmbH).
Skoro zwolnienie od podatku VAT czynności aportu wnoszonego do spółki prawa handlowego lub cywilnego, przewidziane w § 38 rozporządzenia o VAT nie znajduje oparcia ani w tytule IX Dyrektywy 112, ani też w brzmieniu art. 19 tej Dyrektywy, to przepis ten w zakresie, w jakim ustanawia on przedmiotowe zwolnienie, nie może być stosowany. W związku z powyższym czynność wniesienia aportu nie może być traktowana jako czynność zwolniona od podatku VAT w tym znaczeniu, że wskutek jej dokonania podatnik byłby pozbawiany prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wytworzeniem towarów wniesionych aportem.
Z tego też powodu wniesienie przez Spółkę aportu w postaci lokali mieszkalnych i niemieszkalnych, przy wytworzeniu których nastąpiło odliczenie podatku naliczonego, nie rodzi obowiązku korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy VAT.
Stanowisko zgodne z poglądem Spółki zaprezentowane zostało m. in. w następujących orzeczeniach: z dnia 20 maja 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 364/08 i z dnia 13 października 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 703/08.
W dniu 27 lipca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-548/09-4/BD stwierdzając, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2009 r. – jest nieprawidłowe.
Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 13 sierpnia 2009 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 9 września 2009 r., nr ILPP1/443/W-96/09-2/HMW (skutecznie doręczonym w dniu 14 września 2009 r.).
W dniu 19 października 2009 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej z dnia 27 lipca 2009 r.
Wyrokiem z dnia 17 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1786/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację.
Pismem z dnia 6 kwietnia 2010 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.
Wyrokiem z dnia 9 sierpnia 2011 r., sygn. akt I FSK 984/10 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę kasacyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1786/09 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 sierpnia 2011 r., sygn. akt I FSK 984/10 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. <...