Wydatki na reklamę i promocję a koszty podatkowe

Pytanie podatnika: Czy ponoszone przez Spółkę w trakcie całego procesu inwestycyjnego koszty reklamy i promocji sprzedawanych przez Spółkę produktów będą stanowiły w przypadku Spółki koszty bezpośrednie, o których mowa w art. 15 ust 4, 4b i 4c ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zmianami)?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.06.2011 r. (data wpływu 01.08.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych wydatków poniesionych przez Spółkę na reklamę i promocję wytworzonych przez nią i sprzedawanych produktów (lokali mieszkalnych i miejsc postojowych) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.08.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych wydatków poniesionych przez Spółkę na reklamę i promocję wytworzonych przez nią i sprzedawanych produktów (lokali mieszkalnych i miejsc postojowych).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – Sp. z o.o. jest celową spółką deweloperską. Przedmiotem jej działalności jest realizacja wybranego projektu budowlanego. Spółka buduje apartamentowiec. Wybudowana przez Spółkę nieruchomość zostanie sprzedana nabywcom w postaci mieszkań i miejsc postojowych. Realizowana przez Spółkę inwestycja nigdy nie będzie spełniała wymogów środka trwałego w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zmianami) i w związku z tym nie zostanie wprowadzona do rejestru środków trwałych Spółki.
Spółka traktuje budowę nieruchomości jak produkcję w toku, która po zakończeniu i sprzedaży generuje dla niej przychód. Okres uzyskiwania przychodu ze sprzedaży wybudowanych lokali i powierzchni jest ściśle ograniczony momentem zbycia pierwszego i ostatniego lokalu lub powierzchni. Spółka nie prowadzi i nie planuje prowadzenia innej działalności niż deweloperska. Spółka nie zatrudnia żadnych pracowników i nie generuje typowych kosztów ogólnoadministracyjnych. Wszystkie świadczenia konieczne do realizacji inwestycji Spółka kupuje od podmiotów zewnętrznych.
W związku z realizacją projektu budowlanego Spółka ponosi szereg różnego rodzaju kosztów ściśle z nim związanych. Są to zarówno koszty nabycia i utrzymania gruntu, na którym prowadzona jest inwestycja jak i koszty realizacji samej budowy. Przez cały okres budowy dodatkowo Spółka ponosi koszty obsługi prawnej prowadzonej działalności oraz koszty promocji i reklamy sprzedaży swoich produktów. Inwestycja finansowana jest w części z kapitałów Spółki, a w części ze źródeł zewnętrznych. Oprócz wyżej wymienionych kosztów Spółka ponosi więc również koszty takiego finansowania w postaci odsetek i prowizji od zaciągniętych pożyczek i kredytów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

• Czy ponoszone przez Spółkę w trakcie całego procesu inwestycyjnego koszty reklamy i promocji sprzedawanych przez Spółkę produktów będą stanowiły w przypadku Spółki koszty bezpośrednie, o których mowa w art. 15 ust 4, 4b i 4c ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zmianami)...
• Czy koszty finansowania procesu deweloperskiego pochodzącego ze źródeł zewnętrznych ponoszone przez Spółkę będą stanowiły w przypadku Spółki koszty bezpośrednie, o których mowa w art. 15 ust 4, 4b i 4c ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zmianami)...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone w przedmiotowym wniosku nr 1 w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych wydatków poniesionych przez Spółkę na reklamę i promocję wytworzonych przez nią i sprzedawanych produktów (lokali mieszkalnych, miejsc postojowych i powierzchni usługowych). Przedmiotowy wniosek w zakresie pytania oznaczonego nr 2 zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów, które w myśl art. 16 tej ustawy co do zasady nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.
Spółka podnosi, iż ustawa dzieli koszty na koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami. Podział ten ma zasadnicze znaczenie przy określaniu momentu odliczenia kosztów dla celów podatkowych. Potrącalność kosztów bezpośrednich określają odpowiednio przepisy art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy, zaś kosztów innych niż bezpośrednie przepisy art. 15 ust. 4d i 4e.
Mimo dokonania rozróżnienia kosztów na bezpośrednie i inne niż bezpośrednie ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji tych kategorii kosztów. Dlatego też definiując koszty bezpośrednie i koszty inne niż bezpośrednie należy, zdaniem Wnioskodawcy, odwołać się do słownikowego znaczenia słowa „bezpośredni”. Według definicji Słownika Języka Polskiego „bezpośredni” oznacza „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”. Zgodnie z powyższą definicją koszt bezpośrednio związany z przychodami, to koszt dotyczący wprost konkretnych przychodów, koszt bez którego nie byłoby możliwe uzyskanie danych przychodów, koszt zapewniający również odpowiednią wysokość przychodów.
W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dla każdego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą podział ponoszonych kosztów na bezpośrednie i inne niż bezpośrednie jest ściśle uzależniony od charakteru działalności, rodzaju ponoszonych kosztów i celu, w jakim koszty te są ponoszone.
Według Wnioskodawcy w przypadku spółki deweloperskiej, a taką jest Wnioskodawca, ponoszone koszty reklamy i promocji wytwarzanych przez nią produktów (lokali mieszkalnych i powierzchni postojowych dla pojazdów) są wydatkami bez poniesienia których do sprzedaży tych produktów mogłoby nie dojść lub dojść w znacznie mniejszym stopniu z uwagi na brak na rynku odpowiedniej informacji o możliwych do kupienia produktach Spółki, co bezpośrednio przekłada się na wielkość uzyskanego przez Spółkę przychodu. Dlatego też koszty reklamy i promocji winny być w Spółce odnoszone w ciężar kosztów w momentach ustawowo przewidzianych w art. 15 ust. 4, 4b i 4c dla kosztów bezpośrednich.
Zdaniem Spółki kryteria podziału na koszty bezpośrednie i inne niż bezpośrednie mają zastosowanie do wszystkich kosztów podatkowych, nie wyłączając kosztów, o których mowa w art. 16 ustawy. Przepisy zawarte w tym artykule określają jedynie jakie koszty lub w jakich przypadkach dane koszty nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, nie określają jednak odrębnych zasad potrącalności ich w czasie. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ...