Samochód w wynajmie długoterminowym w kosztach podatkowych

Wartością samochodu osobowego, na potrzeby obliczenia limitu kosztów podatkowych, jest jego wartość wynikająca z umowy najmu, która powinna odpowiadać wartości rynkowej samochodu na dzień zawarcia umowy pomiędzy stronami umowy. Innymi słowy, wartość przedmiotu umowy powinna odzwierciedlać jego wartość rynkową. W przypadku braku określenia ww. wartości w umowie lub uznania jej za niewiarygodną, wartość tą należy określić na podstawie cen rynkowych podobnego przedmiotu - Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej.

W celu realizacji zadań związanych z działalnością gospodarczą spółka zawiera z podmiotami trzecimi umowy długoterminowego najmu samochodów osobowych, z reguły na okres 36 miesięcy. Okres umowy najmu samochodu każdorazowo przekracza okres 6 miesięcy. Podmioty trzecie z którymi spółka zawiera umowy najmu nie stanowią dla niej podmiotów powiązanych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka jako najemca płaci wynajmującemu czynsz z tytułu najmu samochodu. Część kapitałowa czynszu za najem samochodów, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego, podlega zaliczaniu do kosztów podatkowych w ograniczonym zakresie, tj. w takim jaki wynika z limitu określonego w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Za utrzymanie w odpowiednim stanie technicznym samochodów, naprawy, ubezpieczenie odpowiada wynajmujący. Wynajmujący obciąża tymi kosztami spółkę wystawiając fakturę lub dodatkowe pozycje na fakturze w ramach opłaty serwisowej. Koszty napraw bezpośrednio ponosi także wynajmujący, ale obciąża tymi kosztami spółkę wystawiając dodatkowa fakturę lub zwiększając fakturę comiesięczna o dodatkową pozycję. Koszty utrzymania w odpowiednim stanie technicznym samochodów, koszty napraw, ubezpieczenia podlegają zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych w 75%. Koszty paliwa ponosi najemca zgodnie z faktycznym zużyciem.

W związku z powyższym we wniosku o interpretację spółka zapytała:

1. jak ustalać wartość samochodu osobowego będącego przedmiotem umowy najmu na potrzeby obliczenia limitu kosztów podatkowych o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. czy wartość ustaloną w sposób o którym mowa w pytaniu nr 1 należy przyjąć na dzień wprowadzenia samochodu do ewidencji środków trwałych?

Zdaniem spółki:

1. na potrzeby obliczenia limitu kosztów podatkowych o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wartość samochodu osobowego będącego przedmiotem umowy najmu należy ustalić na podstawie wartości rynkowej.
2. wartość ustaloną w sposób o którym mowa w pytaniu nr 1 należy przyjąć na dzień wprowadzenia samochodu do ewidencji środków trwałych.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze spółką. W wydanej interpretacji organ wskazał:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa CIT).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018 poz. 2159, dalej: „ustawa nowelizująca”) wprowadziła limit zaliczania do kosztów uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 16 ust. 5d ustawy CIT, w przypadku gdy umowa najmu, dzierżawy lub...