NSA. Refakturowanie mediów przy najmie

Co do zasady dostawy wody, energii cieplnej i odprowadzania ścieków powinny być traktowane jako odrębne świadczenia od usługi najmu, jeżeli najemca ma możliwość wyboru sposobu korzystania z nich poprzez np. decydowanie o wielkości ich zużycia. Taka zaś sytuacja ma miejsce w przypadku rozliczania w oparciu o wskazania liczników. Dla oceny, czy można mówić o kompleksowości świadczeń nie ma przy tym znaczenia charakter podmiotu będącego wynajmującym, istotne jest bowiem to, czy najemca ma możliwość decydowania o zużyciu poszczególnych mediów.

We wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji spółka (TBS) wyjaśniła, że w ramach zawartych umów najmu lokali mieszkalnych oddała do używania każdemu z najemców określony lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniem przynależnym znajdującym się w przyziemiach budynku (piwnica). Ponadto w każdej z umów najmu zobowiązała się do zapewnienia każdemu najemcy sprawnego działania istniejących instalacji i urządzeń związanych z budynkiem umożliwiających najemcy korzystanie z energii elektrycznej, wody, ciepła, kanalizacji, windy oraz zbiorczej anteny TV. Z uwagi na techniczne rozwiązania w budynkach spółka jest stroną umów o dostawę ww. mediów. W oparciu o otrzymaną fakturę oraz odczyty dokonane z subliczników, dotyczących konkretnych lokali, spółka obciąża konkretnych najemców obowiązkiem zwrotu stosownych należności z tytułu zużytej przez nich wody, centralnego ogrzewania i ciepłej wody.

Spółka chciała wiedzieć czy prawidłowo postępuje stosując zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług, nie tylko do świadczonych na rzecz najemców usług najmu lokali mieszkalnych, ale także w stosunku do usług dodatkowych świadczonych na rzecz tych najemców, tj. usług związanych z dostawą wody i odprowadzaniem ścieków, usług związanych z dostawą centralnego ogrzewania, usług związanych z dostawą centralnej ciepłej wody, usług związanych z odbiorem nieczystości (wywóz śmieci), usług związanych z utrzymaniem i konserwacją windy oraz usług związanych z utrzymaniem i konserwacją anteny TV.

Zdaniem spółki, posiada ona prawo do wszystkich usług i świadczeń, za które pobiera od najemców opłaty dodatkowe stosować zwolnienie w podatku od towarów i usług.

Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe - w części dotyczącej sposobu opodatkowania w ramach usługi najmu usług dostarczania wody i odprowadzania ścieków, centralnego ogrzewania i centralnej ciepłej wody, natomiast prawidłowe - w części dotyczącej sposobu opodatkowania w ramach usługi najmu opłat z tytułu usług odbioru nieczystości, utrzymania i konserwacji windy oraz usług utrzymania i konserwacji anteny TV.

Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę spółki na interpretację indywidualną. W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia opierając się na wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 16 kwietnia 2015 r. C-42/14 stwierdził, że usługi mediów nie stanowią wraz z umową najmu usługi kompleksowej i nie powinny być opodatkowane na takiej samej zasadzie co usługa najmu, tym samym nie znajduje zastosowanie zwolnienie w podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.

Co orzekł NSA?

Na powyższy wyrok spółka wniosła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który uznał ją za niezasadną.

Jak stwierdził NSA, w sprawie spółki sporne jest, czy w przypadku najmu do podstawy opodatkowanie należy doliczać dostawę wody, energii cieplnej oraz odprowadzenie ścieków i traktować jako świadczenie kompleksowe podlegające opodatkowaniu według zasad przewidzianych dla najmu. Kwestia ta była przedmiotem oceny przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskie w orzeczeniu z 16 kwietnia 2015 r., C-42/14, (ECLI:EU:C:2015:229), w związku z pytaniem prejudycjalnym skierowanym przez Naczelny Sąd Administracyjny. W wyroku tym Trybunał stwierdził, że: "Artykuł 14 ust. 1, art. 15 ust. 1 i art. 24 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2009/162/UE z dnia 22 grudnia 2009 r., należy interpretować w ten sposób, że w ramach najmu nieruchomości dostawy energii elektrycznej, energii cieplnej i wody oraz wywóz nieczystości, zapewniane przez podmioty trzecie na rzecz najemcy bezpośrednio zużywającego te towary i usługi, należy uważać za dokonywane przez wynajmującego w sytuacji, gdy stroną umów o te świadczenia jest wynajmujący przenoszący jedynie koszty świadczeń na najemcę. Rzeczoną dyrektywę należy interpretować w ten sposób, że najem nieruchomośc...