Kodeks pracy: Brak odpoczynku tygodniowego

Ze względu nabardzo duże natężenie pracy kilkoro pracowników pracowało wkażdym dniu tygodnia (pracujemy standardowo odponiedziałku dopiątku, aosoby te wykonywały pracę również wsobotę iniedzielę) – nie mieli zapewnionego odpoczynku tygodniowego. Wiemy, że jest to niezgodne zprzepisami, ale pomijając samą ewentualną odpowiedzialność wykroczeniową, czy musimy zapewnić pracownikowi coś szczególnego wzwiązku ztym?

Odpoczynek tygodniowy

Zgodnie z art. 133 Kodeksu pracy (dalej: K.p.) w każdym tygodniu pracownikowi przysługuje prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego. Pracownik nie może skutecznie zrzec się prawa do odpoczynku zagwarantowanego w art. 132 § 1 i art. 133 § 1 K.p.

Zachodzi bowiem bliska analogia między prawem do odpoczynku i prawem do urlopu, którego pracownik nie może się zrzec (art. 152 § 2 K.p.). Obie instytucje służą ochronie zdrowia pracownika i jego bezpieczeństwa (wyrok Sądu Najwyższego z 10 marca 2011 r., III PK 50/10, LEX nr 901624).

Tydzień pracy to zatem nie to samo co tydzień kalendarzowy. Według art. 128 § 3 pkt 2 K.p. przez tydzień powinniśmy rozumieć 7 kolejnych dni kalendarzowych, poczynając od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego. Odpoczynek tygodniowy musi być zapewniony w każdym tygodniu pracy, czyli w każdych 7 kolejnych dniach, poczynając od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego, a nie od każdego poniedziałku.

Wyjątki

Kodeks pracy przewiduje sytuacje, w których możliwe jest skrócenie odpoczynku tygodniowego do nie mniej niż 24 godzin:

• w stosunku do pracowników zarządzających zakładem pracy,
• w razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia bądź środowiska albo usunięcia awarii,
• w związku z przejściem pracownika na inną zmianę, zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy.

Skrócenie odpoczynku tygodniowego nie...