Orzecznictwo podatkowe: Wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją wymiarową

W sytuacji, gdy w dniu wydawania decyzji wymiarowej w podatku od nieruchomości za dany rok podatkowy organowi podatkowemu nie była znana okoliczność faktyczna istotna dla wymiaru tego podatku, a mianowicie związanie przedmiotu opodatkowania z prowadzeniem działalności gospodarczej ze względu na znajdowanie się tego przedmiotu w posiadaniu przedsiębiorcy (okoliczność istniejąca już w dniu wydawania tej decyzji), zasadne było stanowisko organów obu instancji co do tego, że ujawnienie się tej okoliczności faktycznej i wskazujących na nią dowodów umożliwiało wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją wymiarową, jej uchylenie oraz wydanie nowej decyzji co do istoty sprawy, tj. decyzji ustalającej wymiar podatku z uwzględnieniem obiektywnego charakteru zgłoszonych do opodatkowania przedmiotów.

(Wyrok NSA II FSK 91/08 z 29.04.2009 r.)

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia WSA del. Jacek Jaśkiewicz (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż - Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 lipca 2007 r. sygn. akt I SA/Sz 75/07 w sprawie ze skargi W. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 1 grudnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie podatku od nieruchomości za 2003 r. i ustalenia nowego wymiaru podatku oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 12 lipca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę W. R. na wydaną przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzję w przedmiocie uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie podatku od nieruchomości za 2003 r. i ustalenia nowego wymiaru podatku.

Ustalenia były w sprawie następujące: Burmistrz Miasta B. postanowieniem z dnia 27 lipca 2005 r. wznowił zakończone decyzjami ostatecznymi postępowania podatkowe w sprawie ustalenia W. R. wysokości podatku od nieruchomości za lata 2001-2005. Przesłanką wznowienia postępowania stało się powzięcie wiadomości o posiadanym przez podatnika w latach 2001-2005 statusie przedsiębiorcy, które wynikały ze złożonego przez podatnika, w dniu 23 czerwca 2005 r.. Wraz z tą informacją podatnik złożył kopię aktu notarialnego z dnia 11 października 2001 r. sprzedaży tych nieruchomości, w którym zamieszczona została informacja, że nabycia nieruchomości dokonał z przeznaczeniem na prowadzoną działalność gospodarczą w B.

Następnie organ uchyliwszy, uprzednio wydaną w sprawie decyzję ostateczną z dnia 24 lutego 2003 r. ustalił nowy wymiar podatku od nieruchomości za wskazany rok z zastosowaniem do gruntu i budynku stawki przewidzianej dla przedsiębiorców (art. 1a ust 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, Dz.U. z 2002 r., Nr 9, poz. 84 ze zm.- zwanej dalej u.p.o.l.). W ocenie organu samo posiadanie gruntu i budynków przez przedsiębiorcę przesądzało o ich związku z działalnością gospodarczą.

W odwołaniu od wskazanej decyzji W. R. domagał się stwierdzenia jej nieważności zarzucając, że została wydana z naruszeniem art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 lipca 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.; zwanej dalej o.p.) oraz wywodząc, iż dowody, na które powołuje się organ podatkowy, tj. informacja o nieruchomościach oraz wypis z ewidencji działalności gospodarczej, nie istniały w chwili wydania decyzji ostatecznej.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymując zaskarżoną decyzję w mocy podzielił dokonane przez w pierwszej instancji ustalenia faktyczne i ich prawną ocenę podkreślając, że skoro deklaracja podatnika nie wzbudzała wątpliwości, to organ podatkowy nie miał powodu do przeprowadzania postępowania wyjaśniającego i poszukiwania informacji mogących podważać rzetelność danych wskazanych przez samego podatnika. Natomiast z chwilą powzięcia w dniu 23 czerwca 2005 r., czyli w dniu złożenia nowej informacji o nieruchomościach i doręczenia organowi kopii aktu notarialnego z 2001 r., organ podatkowy znalazł się w obliczu nowej dla niego okoliczności mającej wpływ na wysokość podatku od nieruchomości, gdyż podmiotowość gospodarcza podatnika rodziła związek posiadanych przezeń gruntów z działalnością gospodarczą.

W uzasadnieniu decyzji podkreślono też, że obowiązek dostarczania organowi podatkowemu informacji o przedmiocie opodatkowania i w ogóle o wszystkim, co ma wpływ na sposób opodatkowania ciąży w pierwszym rzędzie na samym podatniku. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy dowodził, że w dniu wydania ostatecznej decyzji wymiarowej organ podatkowy nie był poinformowany o tym, iż odwołujący się podatnik jest przedsiębiorcą, wobec czego brak jest podstaw do uwzględnienia stawianego zarzutu, podkreślił organ odwoławczy, stwierdzając zarazem, iż wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją wymiarową było uzasadnione.

2. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego W. R. domagał się uchylenia zarówno tej decyzji, jak i poprzedzającej ją decyzji organu podatkowego pierwszej instancji zarzucając im naruszenie art. 1c u.p.o.l. oraz art. 240 § 1 pkt 5 o.p. przez ich błędną wykładnię argumentując, że skoro burmistrz jest organem podatkowym w sprawach podatku od nieruchomości, a jednocześnie organem właściwym dla prowadzenia ewidencji działalności gospodarczej, to nie sposób przyjąć, że w dacie wydawania decyzji wymiarowej fakt prowadzenia przez skarżącego działalności gospodarczej nie był mu znany.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. wniosło o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w decyzji.

3. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uznając skargę za nieuzasadnioną (art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., cyt. dalej jako p.p.s.a.) stwierdził, iż przedmiotem sporu było przede wszystkim zbadanie wystąpienia w sprawie przesłanki wznowienia postępowania - (art. 240 § 1 pkt 5 o.p.). Jako niesporne uznał, iż dokonanie przez Burmistrza Miasta B. wymiaru podatku od nieruchomości należnego od W. R. za lata 2001-2004 nastąpiło w oparciu o informacje zawarte w złożonym przez podatnika wykazie nieruchomości z dnia 5 grudnia 2001 r., w którym zgłosił on do opodatkowania nieruchomość nabytą w dniu 11 października 2001 r. wskazując, że składają się na nią budynek o powierzchni 557 m2 i grunt o powierzchni 3.265 m2 oraz że przedmioty te zaliczają się do tzw. pozostałych, tj. między innymi nie związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Niesporne było również prowadzenie przez skarżąceg...