Czasowy wyjazd a zawiadomienie organu o zmianie adresu

Nie jest zmianą adresu w rozumieniu Ordynacji podatkowej czasowy wyjazd w celach turystycznych bądź służbowych poza miejsce zamieszkania bądź pracy. Zawiadomienie organu o czasowym wyjeździe za granicę (krótszym niż dwa miesiące) ma jedynie walor informacyjny i nie powoduje żadnych skutków prawnych w zakresie doręczania pism. I choć podatnik, który planuje wyjazd za granicę na krótszy okres nie ma obowiązku ustanowienia pełnomocnika do doręczeń, to jednak może go ustanowić, jeżeli chce uniknąć skutków ewentualnego doręczenia w trybie art. 150 Ordynacji (w drodze fikcji doręczenia) - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Rypina, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 30 czerwca 2010 r. sygn. akt I SA/Ol 312/10 w sprawie ze skarg R. C. na postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 11 marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania z dnia 12 marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania:

1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie,
2) zasądza od R. C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 440 (słownie: czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1. Zaskarżonym wyrokiem z 30 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Ol 312/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie uchylił zaskarżone przez R.C. postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej w O. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oraz stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania.

2. W dniu 26 stycznia 2007 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. wszczął wobec M.C. i R.C., postępowanie kontrolne w zakresie prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r.

3. W oświadczeniu złożonym 26 stycznia 2007 r. R.C. wskazał jako adres do doręczeń adres prowadzonej przez małżonków C. Spółki C.: [...]. Następnie 21 listopada 2007 r. strony postępowania złożyły do organu pismo, w którym powołując art. 146 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm., dalej Ordynacja podatkowa), poinformowały, iż w okresie od 21 do 30 listopada 2007 r. ich adresem do doręczeń będzie adres w Hiszpanii. Następnie Urząd został poinformowany o przedłużeniu pobytu do 23 grudnia 2007 r.

4. W dniu 23 listopada 2007 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. wydał decyzję określającą R.C. zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu uzyskanego w 2001 r. z tytułu sprzedaży nieruchomości. Decyzja ta została wysłana za pośrednictwem poczty 26 listopada 2007 r., na adres w D. W wyniku niepodjęcia jej przez skarżącego w terminie, organ uznał decyzję za doręczoną w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej, w dniu 11 grudnia 2007 r.

5. W dniu 19 stycznia 2010 r. R.C. wniósł pismo o przesłanie na ich adres zamieszkania wszystkich decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r., w których byli stronami. Kserokopię decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. odebrał 22 stycznia 2010 r.

6. Pismami z 28 stycznia 2010 r. R.C. wniósł odwołanie od decyzji oraz wniosek o przywrócenie terminu do jego złożenia. Uzasadniając wniosek podniósł, iż dopiero 22 stycznia 2010 r. wszedł w posiadanie przedmiotowej decyzji i zarzucił bezskuteczność doręczenia zastępczego na podstawie art. 150 Ordynacji podatkowej wobec poinformowania organu o adresie do doręczeń w okresie od 21 do 30 listopada 2007 r. i od 30 listopada do 23 grudnia 2007 r.

7. Postanowieniem z 11 marca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w O. odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. W uzasadnieniu organ przywołał treść art. 162 Ordynacji podatkowej i stwierdził, iż w sprawie nie wystąpiły przesłanki uzasadniające przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Organ podkreślił, iż żaden z przepisów Ordynacji podatkowej nie przewiduje doręczania pism za granicę - z wyjątkiem art. 154a Ordynacji podatkowej - a reguluje kwestie doręczania pism na terenie Polski. Tym samym wskazanie przez strony, w trybie art. 146 Ordynacji podatkowej, adresu do doręczeń na terenie Hiszpanii, nie wywołuje skutków prawnych.

Zdaniem organu odwoławczego postępowanie stron: odwołanie pełnomocnika przed terminem wydania decyzji, wskazanie adresu do doręczeń za granicą, wskazuje na celowe działalnie zmierzające do przedawnienia prawa do wydania decyzji określającej zobowiązanie podatkowe za 2001 r.

Organ stwierdził, iż wniosek o przywrócenie terminu został złożony z naruszeniem art. 162 § 2 Ordynacji podatkowej, gdyż nie dopełniono warunku złożenia wniosku w terminie 7 dni od daty ustania przyczyny, z powodu której doszło do uchybienia terminu. Strony otrzymały kserokopię decyzji 22 stycznia 2010 r., ale ich pełnomocnik 21 marca 2008 r. zapoznał się z całością akt sprawy, w tym decyzją. Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania złożony został zatem dwa lata po uzyskaniu informacji o wydaniu decyzji i zapoznaniu się z nią.

8. W konsekwencji, postanowieniem z 12 marca 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w O. stwierdził uchybienie terminowi do wniesienia odwołania.

Skargi do Sądu pierwszej instancji.

9. W skargach wniesionych do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, na opisane postanowienia R.C. wniósł o ich uchylenie.

Postanowieniu w sprawie odmowy przywrócenie terminu do wniesienia odwołania zarzucił naruszenie art. 162 § 1 oraz art. 121 § 1, art. 150 § 2 i art. 1...