Protokół z kontroli jako dowód istnienia faktur

Faktyczny brak faktur VAT, utraconych w związku z pożarem, w przypadku gdy ich istnienie zostało potwierdzone przez pracowników uprawnionego organu - nie pozbawiło podatnika możliwości skorzystania z obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, za dany okres rozliczeniowy - orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński, Sędziowie sędzia WSA Sławomir Presnarowicz (spr.), sędzia WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 31 sierpnia 2011 r. sprawy ze skargi W. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2000 r.:

1. uchyla zaskarżoną decyzję,
2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku,
3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącego W. D. kwotę 5.617 zł (słownie: pięć tysięcy sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. decyzją z dnia [...].08.2006 r. Nr [...] dokonał W. D. (dalej powoływany także jako "Skarżący") rozliczenia podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2000 roku. Organ uznał, iż Skarżący odliczył w poszczególnych miesiącach 2000 roku podatek naliczony w łącznej kwocie 26.721,36 zł. z faktur zakupu paliwa bezołowiowego:

a) którym rozporządzono w sposób nie pozwalający na zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 142 z 2000 r., poz. 17 ze zm.),
b) które wykorzystywano do napędu samochodu osobowego Honda Accord.

Po rozpatrzeniu odwołania Skarżącego, Dyrektor Izby Skarbowej w B., decyzją z dnia [...].05.2007 r. Nr [...], utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z w części dotyczącej rozliczenia przez W. D. podatku od towarów i usług za styczeń, luty, kwiecień, maj, lipiec, sierpień, wrzesień i listopad 2000 r.

Dyrektor Izby Skarbowej podzielił ustalenia organu pierwszej instancji dotyczące zakwestionowanych wydatków na zakup paliwa bezołowiowego.

W uzasadnieniu decyzji organ drugiej instancji odwołał się w tej mierze do decyzji organu pierwszej instancji z dnia [...] stycznia 2007 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem organu Skarżący dokonywał zakupu paliwa bezołowiowego do napędu samochodu Honda Accord, który wykorzystywany był w działalności gospodarczej. Decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z [...].01.2002 r. nr [...], stwierdzającą nieważność decyzji wydanej przez Inspektora Powiatowego w Wydziale Komunikacji Starostwa Powiatowego w E., samochód Honda Accord stracił status samochodu ciężarowego. Organ odwoławczy podniósł, iż zarówno orzecznictwo sądów administracyjnych jak i Sąd Najwyższy stały na stanowisku, że ocena rodzaju samochodu powinna być oparta na świadectwie homologacji (uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 października 2000 roku, sygn. akt OKP 17/00, z 18 grudnia 2000 roku, sygn. akt OKP 18/00 i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 2001 roku, sygn. akt III RN 194/01). Zatem, w świetle art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług również podatek naliczony z faktur zakupu paliwa bezołowiowego, które wykorzystane było w działalności gospodarczej do napędu samochodu osobowego Honda Accord, nie podlegał w 2000 roku odliczeniu.

Wyrokiem z dnia 7 grudnia 2007 r., sygn. akt I SA/Bk 410/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] maja 2007 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty, miesiące od kwietnia do września oraz listopad 2000 r. w części utrzymującej w mocy decyzję organu pierwszej instancji stwierdzając, że nie może ona być wykonana w tej części i zasądził na rzecz skarżącego koszty postępowania sądowego. Sąd uznał, że zaskarżona decyzja narusza przepisy art. 122, art. 180, art. 187 i art. 190 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej powoływana jako "o.p."), gdyż organy nie wywiązały się z ciążącego na nich obowiązku podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy. Sąd wskazał, że organy skarbowe nie zakwestionowały w niniejszej sprawie, tego że skarżący w 2000 r. nabył 45.442,68 litrów paliwa bezołowiowego oraz faktu, że poniósł on z tego tytułu wydatek w łącznej kwocie 116.434,12 zł. Postawiły jednak tezę, że zakupione paliwo nie mogło być wykorzystane w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, a to głównie z tego powodu, iż jedynym pojazdem, do którego konieczne było tankowanie paliwa bezołowiowego był samochód Honda Accord. Zdaniem Sądu twierdzenie to nie znajduje dostatecznego oparcia w zebranym w sprawie materiale dowodowym. Z powyższego faktu nie wynika bowiem, że paliwo to nie mogło być wykorzystywane do innych samochodów, pojazdów i maszyn. Z uzasadnienia decyzji organu pierwszej instancji wynika, że w firmie skarżącego było w tym okresie 14 różnego rodzaju napędzanych benzyną samochodów i maszyn. W aktach sprawy brak jest natomiast jakiegokolwiek dowodu, że nie mogło być do nich używane paliwo bezołowiowe.

W związku z powyższym Sąd przyjął, że jeżeli organy nie kwestionują faktu zakupu spornego paliwa i prawdziwości dotyczących tego paliwa dokumentów źródłowych, to podważenie związku przyczynowego między tym wydatkiem a przychodem powinno opierać się na wykazaniu faktycznej niemożliwości wykorzystania tego paliwa w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. W tym zakresie nie przeprowadzono jednak postępowania dowodowego.

Sąd wskazał, że rozpoznając ponowienie sprawę organy skarbowe podejmą czynności dowodowe, zmierzające do ustalenia, czy nabywane przez skarżącego paliwo bezołowiowe było dostarczane w beczkach lub kanistrach na teren prowadzonych przez jego firmę budów i było tam wykorzystywane do pojazdów i urządzeń, innych niż samochód Honda Accord. W tym celu należy rozważyć przesłuchanie pracowników firmy podatnika, jak też pracowników stacji paliw, na których dokonywano zakupu spornego paliwa. Rozważyć również trzeba przeprowadzenie opinii biegłego na okoliczność określenia ilości zużywanego paliwa przez skarżącego w związku z wykonywaniem inwestycji energobudowlanych. Organ podatkowy do akt sprawy włączy ponadto protokół z kontroli przeprowadzonej w 2000 r. przez Urząd Skarbowy w W., a następnie dokona jego oceny w powiązaniu z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Powyższy wyrok, w wyniku oddalenia skargi kasacyjnej organu przez Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 29 września 2009 r., sygn. akt I FSK 568/08 uzyskał walor prawomocności.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r., Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w B. uchylił w całości decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] sierpnia 2006 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B., decyzją z dnia [...] września 2010 r. Nr [...], dokonał Skarżącemu rozliczenia podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2000 roku w sposób odmienny od zadeklarowanego. Organ wskazał, iż w sprawie nie nastąpiło przedawnienie zobowiązania podatkowego z uwagi na zastosowanie środków egzekucyjnych polegających na zajęciu rachunków bankowych, które spowodowały przerwanie biegu terminu przedawnienia. O zastosowaniu powyższych środków Skarżący był zawiadomiony, co wynika z pisma Urzędu Skarbowego w W. z [...] września 2010 r. Organ zaznaczył, że zawyżenie podatku naliczonego nastąpiło z tytułu odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu paliwa do samochodu osobowego Honda Accord oraz w związku ze stwierdzeniem, iż nie przedłożono wszystkich faktur zakupu towarów i usług, a więc nie udokumentowano w pełni prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Po rozpatrzeniu odwołania Skarżącego, Dyrektor Izby Skarbowej w B., decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. Nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

W kwestii przedawnienia zobowiązania podatkowego, organ podzielił stanowisko organu I instancji, iż w sprawie nastąpiło przerwanie biegu terminu przedawnienia w dniu [...] października 2006 r., gdyż tego dnia zostało doręczone zobowiązanemu zawiadomienie o zajęciu rachunku bankowego. Dodatkowo wskazał, że w sprawie miało miejsce zawieszenie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, w okresie od dnia wniesienia skargi do sądu administracyjnego do dnia doręczenia organowi odpisu orzeczenia sądu administracyjnego, ze stwierdzeniem jego prawomocności. Termin zawieszenia biegu terminu przedawnienia trwał od 2 lipca 2007 r. do dnia 27 listopada 2009 r.

Organ stwierdził, że w wyniku odtwarzania utraconych w wyniku pożaru dokumentów, Skarżący nie przedłożył wszystkich faktur zakupu towarów i usług, co spowodowało, że nie udokumentował w pełni prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w składanych deklaracjach VAT-7 za poszczególne okresy 2000 r. Podkreślił, że Ska...