Podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników

Zgodnie z definicją zawartą w art. 1031 Kodeksu pracy, przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.

Zakwalifikowanie „uczenia się” pracownika jako objętego tą definicją jest o tyle istotne, że automatycznie przysługiwać mu będą wówczas pewne świadczenia ze strony pracodawcy. Nawet przy braku jakiejkolwiek umowy szkoleniowej, pracodawca będzie bowiem musiał udzielać pracownikowi zwolnień od pracy (w razie, gdy praca uniemożliwia mu udział w zajęciach, bądź punktualne dotarcie na zajęcia) oraz urlopów szkoleniowych (w sytuacjach i w wymiarze wskazanych w art. 103² k. p.). Świadczenia związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych omówione zostaną w kolejnych tekstach.

Inicjatywa lub zgoda pracodawcy
Przytoczona definicja zawiera dwie sytuacje, w których nauka pracownika jest podnoszeniem kwalifikacji uregulowanym w przepisach Kodeksu pracy:

• inicjatywa pracodawcy (pracownik zgodził się na propozycję pracodawcy w tym zakresie) lub
• zgoda pracodawcy na takie podnoszenie kwalifikacji.

Zwróćmy uwagę, że obecne  przepisy nie definiują określenia „za zgodą pracodawcy”. Zatem, poprzez art. 300 k.p., w tej kwestii należy odwołać się do odpowiednich przepisów prawa cywilnego. Zgodnie z art. 60 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się ...