miejsce prowadzenia działalności przez podatnika prawidłowe doręczanie decyzji organów podatkowych

• 17.07.2018NSA. Kto może odebrać korespondencję spółki?
  Ordynacja podatkowa różnicuje sposoby doręczania korespondencji osobom fizycznym i osobom prawnym. Osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności - osobie upoważnionej do odbioru korespondencji lub prokurentowi. Przepis ten ma stanowczy charakter i wyklucza możliwość potraktowania osoby odbierającej korespondencję kierowaną do spółki z o.o. jako pełnoletniego domownika. Ten sposób doręczenia reguluje art. 149 Ordynacji podatkowej, który dotyczy doręczeń dokonywanych osobom fizycznym a nie osobom prawnym.
• 27.06.2014Sprzedaż udziału w nieruchomości. Jak rozliczyć przychód?
  Z uzasadnienia: Z mocy art. 19 ust. 1 ustawy o PIT przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jest cena określona w umowie - pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia, a nie kwota pieniędzy, którą faktycznie podatnik otrzymał do dyspozycji. Innymi słowy, bez wpływu na wysokość przychodu do opodatkowania pozostaje to w jaki sposób współwłaściciele dokonali podziału uzyskanej kwoty ze sprzedaży.
• 05.12.2008Miejsce prowadzenia działalności przez podatnika a prawidłowe doręczanie decyzji organów podatkowych
  Miejsce prowadzenia działalności w rozumieniu art. 151 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa należy ustalać w każdym przypadku na podstawie okoliczności faktycznych, biorąc pod uwagę miejsce (określone adresem), w którym skupia się w sposób zorganizowany aktywność danego podmiotu w zakresie czynności składających się na przedmiot jego działalności — orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku.
• 18.04.2007Doręczanie pism przez organy administracji publicznej
  „Pozornie wydawać się może, iż doręczenie jest czynnością tak prostą i zrozumiałą, że ujmowanie jej w normy prawne jest zbędną kazuistyką, obciążającą niepotrzebnie przepisy prawne. Takie zapatrywanie byłoby jednak powierzchownym ustosunkowaniem się do istotnej i doniosłej w skutkach części postępowania administracyjnego.”1) Powyższe słowa Bronisława Graczyka winny nam przyświecać jako motto poniższych rozważań. Pomimo tego, że doręczenie stanowi jedynie czynność materialno-techniczną organu administracji publicznej2), to jednak od prawidłowego dokonania tej czynności przepisy prawa uzależniają skuteczność dokonania przez organ administracji publicznej szeregu czynności procesowych. Data dokonania prawidłowego doręczenia wyznacza m.in. termin wszczęcia postępowania z urzędu3), moment związania organu administracji publicznej wydaną decyzją4).