Zwrot nadpłaconego VAT a roczna podstawa wymiaru składki zdrowotnej

Skoro otrzymany zwrot podatku VAT obejmuje podatek naliczony, który został uprzednio zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, to zwrot ten stanowi przychód z działalności gospodarczej, a zatem należy go uwzględnić w rocznej podstawie wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne - uznał Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

We wniosku o interpretację przedsiębiorca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG, dochód opodatkowuje podatkiem liniowym (19%), jest czynnym podatnikiem VAT. W wyniku wewnętrznej weryfikacji dokumentów księgowych ustalono konieczność skorygowania rozliczenia podatku VAT naliczonego za poprzednie lata podatkowe (2018-2021). Podatek VAT został w tych latach odliczony w części zamiast w całości, co skutkowało jego nadpłaceniem do urzędu skarbowego. Po sporządzeniu korekt przedsiębiorca uzyska prawo do zwrotu nadpłaconego podatku VAT od urzędu skarbowego. Zwrot wpłynie na firmowy rachunek bankowy.

W związku z powyższym przedsiębiorca zadał pytanie czy zwrot VAT-u będzie podlegał rozpoznaniu jako dochód i czy musi traktować go jako podstawę do naliczenia składki zdrowotnej. Jego zdaniem, w związku z faktem iż zwrot dotyczy lat sprzed wejścia w życie przepisów dot. ustalenia podstawy (dochodu) naliczenia składki zdrowotnej oraz że technicznie nadwyżka środków z tytułu nadpłaconego VAT-u nie powstały w okresie obowiązywania przepisów konstytuujących obowiązek naliczania składki zdrowotnej w korespondencji do dochodu, to należy uznać, że planowany zwrot nie stanowi podstawy do naliczenia składki zdrowotnej z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

W wydanej interpretacji Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdził:

Zgodnie z art. 81 ust. 2 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych roczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób prowadzących działalność pozarolniczą, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1, 3, 4 i 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, opłacających podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 27, art. 30c lub art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi dochód z działalności gospodarczej ustalony za rok kalendarzowy jako różnica między osiągniętymi przychodami, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyłączeniem przychodów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym innych niż określone w art. 21 ust. 1 pkt 63a, 63b, 152-154 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a poniesionymi kosztami uzyskania tych przychodów, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 24 ust. 1-2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszony o kwotę opłaconych w tym roku składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Podstawa wymiaru składki w nowej wysokości obowiązuje od 1 lutego danego roku do 31 stycznia roku następnego, zwanego dalej "rokiem składkowym”.

Zgodnie z przepisami ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych obowiązującymi od 1 stycznia 2022 r. osoby prowadzące działalność gospodarczą ustalają podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości uzależnionej od formy opodatkowania uzyskiwanych (z tej działalności przychodów/dochodów.

Przedsiębiorca, który stosował opodatkowanie na zasadach ogólnych (skala podatkowa lub podatek liniowy) albo ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, ma obowiązek ustalić roczną podstawę wymiaru oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

Roczna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne ustalana jest za rok składkowy, który trwa od 1 lutego danego roku do 31 stycznia roku następnego.

Roczną podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne przy formie opodatkowania na zasadach ogólnych stanowi dochód z działalności gospodarczej, ustalony za rok kalendarzowy jako różnica między osiągniętymi przychodami a poniesionymi kosztami uzyskania tych przychodów (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Odliczana od tego jest kwota opłaconych w tym roku składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, jeśli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Przy ustalaniu rocznego dochodu nie uwzględnia się przychodów, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w szerokim rozumieniu, czyli na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i odrębnych przepisów, np. rozporządzeń o zaniechaniu poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej - w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami - naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Skoro otrzymany zwrot podatku VAT obejmuje podatek naliczony, który został uprzednio zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, to na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot ten obecnie stanowi przychód z działalności gospodarczej, a zatem zgodnie z art. 81 ust. 2 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych należy go uwzględnić w rocznej podstawie wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Interpretacja indywidualna z 4 lipca 2023 r., sygn. DI/100000/43/357/2023 (decyzja nr 327) - Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku

Redakcja podatki.biz