Ustalanie momentu poniesienia kosztów pośrednich pełne wątpliwości

Istota sporu prowadzonego od lat na wokandzie sądów administracyjnych polega na określeniu, czy w zakresie interpretacji art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mówiącego o „dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano)”, należy stosować wyłącznie przepisy prawa podatkowego (tzw. zasada autonomii), czy też należy się odnieść do przepisów prawa bilansowego.

W praktyce „zaksięgowanie” o którym mowa w spornym przepisie, oznaczałoby wówczas dwie różne sytuacje, tj. zaksięgowanie danego wydatku w księgach, jako czynność techniczna oraz zaksięgowanie danego wydatku w księgach na odpowiednim koncie wynikowym mającym wpływ na wynik finansowy jednostki. Powyższe rozróżnienie może spowodować rozbieżności pomiędzy ujęciem danego kosztu dla celów podatkowych i bilansowych.

Analiza dostępnych wyroków pozwala stwierdzić, że obecnie w odniesieniu do momentu rozpoznania kosztów pośrednich przeważa pogląd autonomii prawa podatkowego, tj. ustalenia momentu ich poniesienia w dacie dokonania technicznej czynności księgowania.
Głównym argumentem zwolenników tej tezy, jest brak wyraźnego odwołania w treści tego przepisu do prawa bilansowego, wobec czego niedopuszczalne jest definiowanie pojęć tam zawartych w oparciu o inne ustawy, ponieważ nie taka była intencja ustawodawcy.

C...