Ulgi podatkowe można zlikwidować?

Jako podatnicy zgadzamy się pewnie wszyscy, że prawo podatkowe jest trudne, nadmiernie skomplikowane iniejednoznaczne. Niemal każdy przepis można zinterpretować naróżne sposoby. Minister Finansów uważa jednak zupełnie inaczej. Prawo jest proste, wątpliwości nie ma, ainterpretowanie zasad prawnych ma tylko jedno oblicze – fiskalne. Amoże należałoby jeszcze zlikwidować ulgi podatkowe?

Od początku roku obowiązuje zupełnie nowa w polskich realiach zasada, zgodnie z którą wątpliwości podatkowe należy rozstrzygać na korzyść podatnika. Przypomnijmy, że w myśl art. 2a ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa rozstrzyga się na korzyść podatnika.

Po kilku miesiącach obowiązywania zasady o rozstrzyganiu wątpliwości, okazuje się, że organy podatkowe, interpretując przepisy, żadnych wątpliwości nie mają. Jak wynika bowiem z danych zebranych przez firmę doradczą Grant Thornton, przez pierwszych sześć miesięcy (styczeń–czerwiec 2016 r.) obowiązywania klauzuli nie zanotowano żadnego przypadku, kiedy to urząd skarbowy rozstrzygnąłby wątpliwość na korzyść podatnika. W raporcie Grant Thornton czytamy, że w tym okresie resort finansów wydał łącznie 17 524 indywidualne interpretacje podatkowe. W 192 przypadkach (wydaje się, że i tak to zdecydowanie za mało) podatnicy wnioskowali o zastosowanie klauzuli i wykazywali niejednolitą linię orzeczniczą dotyczącą danego wniosku. W ani jednej sytuacji resort finansów nie wydał pozytywnego dla podatnika rozstrzygnięcia, a jakiekolwiek odniesienia do zasady in dubio pro tributario pojawiły się w uzasadnieniach zaledwie trzy razy. O raporcie pisaliśmy tutaj.

Rzeczywistość, można śmiało powiedzieć, wspaniała. Prawo jest tak jasne i precyzyjne, że nie ma żadnych niedających się usunąć wątpliwości. Praktyka jest jednak zupełnie inna. Każdy z nas niemal jednym tchem potrafi wskazać wiele istotnych punktów zapalnych na linii fiskus–podatnik. Wymienić wypada chociażby kwestię rozliczania świadczeń nieodpłatnych, kwalifikowania wydatków do kosztów reklamy i reprezentacji, odliczania VAT od samochodów służbowych czy wreszcie odróżniania wydatków osobistych od tych, któ...