Po jakim kursie korygować przychody i koszty?

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Koszty natomiast przelicza się w oparciu o średni kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Jaki kurs zastosować w przypadku korekty przychodów lub kosztów? Zobaczmy.

Kwestia przeliczania waluty przy wystawianiu lub otrzymywaniu faktur korygujących była przedmiotem interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 13 lutego 2017 r., nr 1462-IPPB6.4510.624.2016.1.SO.

Faktury korygujące przychody

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.) przychodami, co do zasady, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Organ podatkowy potwierdził, że zgodnie z art. 12 ust. 3j ustawy o CIT, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Kluczowe jest zatem, czy przepis ten należy odpowiednio stosować w zakresie ustalenia właściwego kursu waluty zastosowanego przeliczenia przychodów wynikających z wystawionej faktury korygującej, tj. czy w sytuacji gdy korekta przychodu dokonywana jest na bieżąco zastosowanie będzie miał kurs z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury korygującej.

Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego wykonania usługi lub jej częściowego wykonania. Późniejsze wystawienie faktury VAT korygującej nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu. Faktura korygująca powinna mieć wpływ na przychody należne, określone w fakturze podstawowej, ponieważ dotyczy uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów. Tym samym zasadne jest wykorzystanie tego samego kursu waluty co na fakturze pierwotnej. Punktem odniesienia do faktury korygującej/noty księgowej jest zatem faktura pierwotna. W związku z tym należy przyjąć kurs waluty zastosowany dla rozliczenia faktury pierwotnej. Faktura korygująca/nota księgowa powinna bowiem oprócz elementów korygowanych odzwierciedlać stan, w którym była wystawiona faktura pierwotna.

Stanowisko to potwierdza również interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 31 października 2016 r., nr 2461-IBPB-1-3.4510.762.2016.1.JKT.

Faktury korygujące koszty

Zgodnie z przepisami ustawy o CIT koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Jeżeli zaś korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Kluczowe jest zatem, czy przepis ten należy odpowiednio stosować w zakresie ustalenia właściwego kursu waluty zastosowanego do przeliczenia kosztów wynikających z wystawionej faktury korygującej, tj. czy w sytuacji, gdy korekta kosztów dokonywana jest na bieżąco, zastosowanie będzie miał kurs z dnia poprzedzającego dzień poniesienia skorygowanego kosztu). Korekta „nie tworzy” nowego zdarzenia gospodarczego, tylko odnosi się do stanu mającego miejsce w przeszłości. Tym samym, korekta kosztów nie zmienia momentu poniesienia i potrącenia danego kosztu, wpływa jedynie na jego wysokość. Tym samym zasadne jest wykorzystanie tego samego kursu waluty co na fakturze pierwotnej. Punktem odniesienia do faktury korygującej/noty księgowej jest zatem faktura pierwotna. W związku z tym należy przyjąć kurs waluty z dnia poprzedzającego dzień ujęcia w kosztach faktury pierwotnej. Faktura korygująca/nota księgowa powinna bowiem oprócz elementów korygowanych odzwierciedlać stan, w którym była wystawiona faktura pierwotna. Potwierdza to również interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 lipca 2016 r., nr IPPB6/4510-296/16-2/SO.

Red.