NSA. VAT od aportu nie jest przychodem wspólnika

Z uzasadnienia: Pojęcie "należny podatek od towarów i usług", o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, należy rozumieć jako element wartości transakcji, a nie jako publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa. Jeżeli zatem dokonanie określonej czynności wiąże się z należnym podatkiem od towarów i usług, to zgodnie z art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. kwota ta nie stanowi przychodu.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Piotr Przybysz, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 20 grudnia 2016 r. sygn. akt I SA/Bd 779/16 w sprawie ze skargi G. W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 30 czerwca 2016 r. nr ITPB4/4511-331/16/KW w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

I.1. Zaskarżonym wyrokiem z 20 grudnia 2016 r., sygn. akt I SA/Bd 779/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w sprawie ze skargi G. W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z 30 czerwca 2016 r. nr ITPB4/4511-331/16/KW w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

I.2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że Skarżąca we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych stanowiących równowartość należnego podatku od towarów i usług w związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zadała pytanie: Czy wartość zapłaconego Skarżącej przez spółkę podatku należnego VAT wykazanego na fakturze VAT dokumentującej transakcję wniesienia aportu do spółki, będzie stanowiła dla niej przychód podatkowy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Zdaniem Strony w świetle art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012 r., poz. 361 ze zm. dalej u.p.d.o.f.) wartość podatku należnego VAT zapłaconego przez spółkę i wynikającego z faktury VAT, dokumentującej transakcję wniesienia aportu do spółki, nie będzie stanowiła przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W interpretacji indywidualnej z 30 czerwca 2016 r. Minister Finansów stwierdził, że stanowisko Skarżącej jest nieprawidłowe. Organ stwierdził, że wymienione przekazane środki pieniężne nie są przychodem z tytułu przeniesienia składników majątku w drodze aportu do spółki i z tego powodu nie kwalifikują się do przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f. Otrzymanie przez wnioskodawcę środków pieniężnych nie ma związku z dokonanym wkładem niepieniężnym do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Czynność ta generuje więc przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, bowiem środki te zostały otrzymane w związku z prowadzoną przez Skarżącą pozarolniczą działalnością gospodarczą (mają związek z faktem przeniesienia własności składnika majątku związanego z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą). Organ wyjaśnił przy tym, że zgodnie z art. 14 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f. co do zasady przychodem podatkowym z tego źródła jest każda wartość wchodząca w skład majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą można rozporządzać jako własną, a która ma związek z wykonywaną działalnością gospodarczą i nie jest zaliczana do przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 u.p.d.o.f. W konsekwencji, otrzymane od spółki środki pieniężne w kwocie odpowiadającej podatkowi od towarów i usług należnemu z tytułu wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki będą dla Skarżącej przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zdaniem organu podstawą taką są bowiem przepisy art. 9 ust. 1, art. 11 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f.

I.3. W skardze na interpretację indywidualną Strona zarzuciła naruszenie:

• art. 9 ust. 1, art. 11 ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f.;
• art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.; dalej O.p.).

I.4. W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi.

I.5. Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że organ naruszył art. 121 § 1 w zw. z art. 14h O.p., bowiem nie wyjaśnił Skarżącej, dlaczego nie podzielił stanowiska przedstawionego we wniosku oraz na czym oparł odmienną wykładnię przepisów prawa aniżeli prezentowana przez Stronę. Zdaniem WSA zacytowanie art. 6 O.p. oraz art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. i lakoniczne stwierdzenie, że kwotę stanowiącą równowartość należnego podatku od towarów i usług Skarżąca otrzyma na podstawie ustaleń ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w zakresie rozliczenia wniesionego wkładu niepieniężnego do tej spółki, a więc należność ta nie będzie stanowiła podatku – nie może zastąpić prawnego uzasadnienie interpretacji.

WSA podkreślił, że z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że mamy do czynienia z podatkiem, tj. z kwotą podatku należnego wynikającą z faktury, a nie jak twierdzi organ z "równowartością VAT należnego wynikającą z umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy tymi podmiotami". W związku z powyższym nie można zgodzić się z organem, że kwota ta jest dodatkową płatnością na rzecz Strony wynikającą z ustaleń między nim a spółką, na rzecz której Skarżąca wniesie aport.

Sąd pierwszej instancji podkreślił też, że kwota podatku VAT wykazana na fakturze, a otrzymana przez Stronę – zostanie następnie jako podatek należny odprowadzona na rachunek właściwego urzędu skarbowego. Niezrozumiałym jest zatem stanowisko organu odmawiające tej kwocie statusu podatku, a więc tym samym tytułu, na podstawie którego przedmiotowa danina publicznoprawna zostanie przekazana rzecz Skarbu Państwa. Organ tej okoliczności w zaskarżonej interpretacji nie wyjaśnił, traktując ją niezasadnie jako przysporzenie majątkowe o charakterze definitywnym.

WSA wskazał, że przy ponownym rozpoznawaniu wniosku o interpretację organ podatkowy obowiązany będzie dokonać szczegółowej analizy prawnej art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. i uwzględnić zajęte w niniejszej sprawie stanowisko WSA, przedstawiając wyczerpująco i czytelnie dla strony swoją ocenę prawną rozpoznawanego wniosku.

II. W skardze kasacyjnej Szef Krajowej Administracji Skarbowej zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej p.p.s.a.) naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy:

1. art. 146 § 1 w zw. z art. 134 § 1 w zw. z art. 57a p.p.s.a. przez rozpoznanie przez WSA skargi na wydaną interpretację indywidualną z naruszeniem granic wniesionej przez Skarżącą skargi oraz powołanej podstawy prawnej i stwierdzenie – z powołaniem się na treść art. 134 § 1 p.p.s.a. w brzmieniu obowiązującym pr...