Moment dokonania korekty kosztów

Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej przedsiębiorca ponosi m.in. koszty związane z utrzymaniem nieruchomości, w tym podatek od nieruchomości. 18 października i 22 grudnia 2022 r. Prezydent Miasta wydał decyzje dot. zaległej opłaty podatku od nieruchomości za lata 2019-2021. Czy przedsiębiorca musi dokonać korekty kosztów podatkowych, a tym samym zeznań podatkowych PIT-36L za lata 2019-2021? Czy może uznać te koszty jako powstałe w dacie wydania decyzji podatkowych i uwzględnić je w 2022 r.?

Zobowiązanie zostało uregulowane 16 listopada 2022 r. i 5 stycznia 2023 r. W latach 2019-2021 przedsiębiorca prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów i ewidencjonował zdarzenia gospodarcze w dacie wystawienia dokumentu. W 2022 r., z uwagi na przekroczenie limitu obrotów był zobowiązany do przejścia na pełną księgowość i zaprowadzenia ksiąg handlowych. W latach 2019-2022 zeznanie roczne z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych były składane na formularzu PIT-36L.

Odpowiedź:

Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.

W myśl z art. 22 ust. 5 ww. ustawy u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Przepis ten ustanawia ogólną regułę, w myśl której koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Z przytoczonych regulacji wynika, że u podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów wydatki, które w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią koszt podatkowy, co do zasady muszą być zaewidencjonowane w tej księdze w roku podatkowym, w którym zostały poniesione, nawet jeśli dotyczą przychodów przyszłych lat. Przy czym za dzień poniesienia kosztu u tych podatników uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Zgodnie z art. 22 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spo...