Korekta tzw. pustej faktury

Organy podatkowe dysponują narzędziami, dzięki którym są wstanie udowodnić obrót pustymi fakturami. Ujawnienie tego procederu ma konsekwencje idla sprzedawcy, idla nabywcy. Można je zniwelować, jeżeli strony transakcji podejmą wodpowiednim czasie działania zmierzające dowyeliminowania ryzyka uszczuplenia wpływów budżetowych.

Kiedy mamy do czynienia z tzw. pustą fakturą, wyjaśnił NSA w wyroku z 26 listopada 2014 r., sygn. akt I FSK 1537/13, dokonując rozróżnienia faktur pod kątem ich rzetelności. W wyroku tym Sąd stwierdził, że: (...) po pierwsze, faktura może być nierzetelna z tego powodu, że czynność nią udokumentowana została dokonana, ale nie przez wystawcę na tej fakturze uwidocznionego, po drugie, faktura może nie dokumentować czynności rzeczywiście dokonanej ze względu na jej przedmiot, tzn. może dokumentować nie taką dostawę towarów lub świadczenie usług, jakie były przedmiotem rzeczywistej transakcji, po trzecie, faktura może również być wystawiona w celu stwierdzenia transakcji w ogóle niedokonanej i będzie to tzw. pusta faktura.

W wyroku z 2 lipca 2015 r., sygn. akt I FSK 754/14, NSA wyjaśnia, że uregulowania wynikające z art. 108 ust. 1 ustawy o VAT mają także zastosowanie do tzw. pustych faktur, tj. faktur nieodzwierciedlających stanu rzeczywistego zarówno pod względem podmiotowym, jak i przedmiotowym.

Ujmując to bardziej obrazowo, z pustą fakturą mamy do czynienia np. w sytuacji, gdy faktura dokumentuje zdarzenie gospodarcze niezgodnie z rzeczywistym przebiegiem lub dokumentuje zdarzenie, które nie miało miejsca albo owszem zdarzenie miało miejsce, ale pomiędzy innymi podmiotami niż wskazane w fakturze.

Fakty, jakie mogą być brane pod uwagę przez organ podatkowy przy ocenie, czy miał miejsce obrót pustymi fakturami, to:

• poziom zatrudnienia – np. wykonawca usługi w ogóle nie zatrudnia pracowników lub zatrudnia ich w liczbie niepozwalającej na wykonanie prac w terminie;
• zaplecze techniczne, środki, majątek – a w zasadzie ich brak, co uniemożliwia wykonanie prac określonych w treści faktury, przy jednoczesnym braku wynajmu, użyczenia czy leasingu sprzętu;
• towar – brak wystarczających zapasów towarów dla pokrycia całości zafakturowanych transakcji, brak pojazdów, którymi realizowany byłby przewóz towarów, brak jakichkolwiek dokumentów potwierdzających fakt zlecenia transportu firmie trzeciej; w przypadku obrotu towarem bardzo często kontrolowany jest nie tylko dostawca podatnika, lecz także poprzednie etapy obrotu; jeżeli organ udowodni, że na poprzednim etapie obrotu nie dokonano rzeczywistych transakcji, to w konsekwencji uzna, że dostawca podatnika nie posiadał wystarczającej ilości towaru, by zrealizować dostawę;
• sposób zapłaty – ba...