Jak podatnik może potwierdzić dokonanie WDT?

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest ich wywozem z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego UE. W myśl art. 41 ust. 3 ww. ustawy transakcja taka podlega opodatkowaniu stawką 0% VAT. Ma to miejsce po łącznym spełnieniu trzech warunków:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej,  np. Niemcy - DE, Szwecja - SE, Czechy - CZ. W celu sprawdzenia prawidłowości numeru skorzystać można ze strony VIES (http://ec.europa.eu/taxation_customs/vies/?locale=pl);
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

W myśl art. 42 ust. 3 ustawy o VAT dowodami, o których mowa w pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z Polski. Jednoznacznie ma z nich wynikać, że towary zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia. Dokumentem takim z reguły bywa CMR, międzynarodowy list przewozowy. Jest on sporządzany w trzech równorzędnych sobie egzemplarzach. W praktyce mogą występować trudności z terminowym lub uzyskaniem w ogóle od przewoźnika (spedytora) egzemplarza poświadczonego podpisem nabywcy. Skutkowałoby to brakiem prawa do zastosowania preferencyjnej stawki VAT.
   
   Obecna rzeczywistość, w której w obrocie funkcjonują dokumenty w formie cyfrowej wymusza pytanie czy listy przewozowe CMR będące w postaci elektronicznej jako skan otrzymany od przewoźnika lub nabywcy mogą mieć wartość dowodową dokumentu dającego prawo do zastosowania stawki 0% przy WDT. Zagadnienie to było przedmiotem interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 lutego 2017 r., sygn. 3063-ILPP1-3.4512.203.2016.1.JNa. Zgodnie z nią przepisy ustawy o VAT nie stanowią o formie dokumentów dających prawo do stosowania takiej stawki. Wskazuje to, że każda ich forma jest dopuszczalna, pod warunkiem uprawdopodobnienia ich autentyczności. W czasach szeroko rozwiniętych technik komunikacji brak podstaw do odmowy mocy...