Dokumentowanie wydatków na usługi niematerialne

Prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się zponoszeniem kosztów, wśród których mogą znaleźć się także wydatki natzw.usługi niematerialne. Pojęcie to nie jest zdefiniowane w przepisach prawa.

Zwykle rozumie się pod nim usługi wymienione w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT), tj. usługi doradcze, księgowe, badania rynku, prawne, reklamowe, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz inne świadczenia o podobnym charakterze.

Elementem wspólnym tego rodzaju usług jest to, że ich efektem nie jest wytwór materialny.

Usługi niematerialne jako koszt uzyskania przychodów

Koszty usług niematerialnych są przedmiotem szczególnego zainteresowania ze strony organów podatkowych, przeprowadzających kontrole u podatników.

Przy ujmowaniu w kosztach uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usługi niematerialne na uwadze należy mieć ogólną zasadę wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W przywołanym art. 23 ustawy usługi niematerialne nie są wymienione jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Tak więc istotne znaczenie ma tu spełnienie przesłanek zawartych w art. 22 ust. 1 ustawy.

Jak wynika między innymi z uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 grudnia 2007 r., sygn. akt II FSK 870/07, przy tego rodzaju usługach niematerialnych, jakimi są usługi marketingowe, to podatnik musi wykazać, że usługi te zostały rz...