Orzecznictwo podatkowe: Postępowanie w sprawie zasadności zwrotu VAT

Wprawdzie wybór trybu zwrotu podatnikowi nadwyżki podatku od towarów i usług pozostawiono organom podatkowym, które mogą tego dokonać tak w trybie czynności sprawdzających - na podstawie przepisów art. 274b Ordynacji podatkowej w związku z art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług - jak też w trybie kontroli podatkowej, czy wdrożonego postępowania podatkowego, gdyż te tryby nie są względem siebie konkurencyjne, to jednak w żadnym przypadku, przyjęta przez te organy metoda zwrotu podatku, nie może wiązać się z jakimkolwiek ryzykiem finansowym dla podatnika (vide: orzeczenie ETS z dnia 25 października 2001 r., sygn. akt C-78/00), jak też naruszać zasady zaufania podatnika do organów podatkowych (art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej).

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kazimierz Maczewski, Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska,, Sędzia WSA Alicja Polańska (spr.), Protokolant Gabriela Porzezińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 maja 2009 r. sprawy ze skargi "R." Spółki z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2006 r. oraz ustalenie dodatkowego zobowiązania podatkowego:

1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] nr [...],
2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu,
3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę [...] tytułem zwrotu koszów postępowania.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego określił Spółce z o.o. "R z siedzibą w S. w podatku od towarów i usług za luty 2006 r. kwotę zwrotu podatku na rachunek bankowy w wysokości [...] oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za luty 2006 r. w wysokości [...].

Z uzasadnienia tej decyzji wynika, że podstawą jej wydania były ustalenia kontroli podatkowej, której przedmiotem było sprawdzenie w Spółce prawidłowości naliczania i deklarowania należności podatkowych w podatku od towarów i usług za luty 2006 r. Ustalono, że Spółka w rejestrze zakupu prowadzonym dla potrzeb podatku od towarów i usług za okres 01.02.2006 r. - 28.02.2006 r. ujęła faktury VAT wystawione przez "T" Spółka z o. o. z siedzibą w W., których daty wpływu oznaczono na dzień 28 lutego 2006 r. Łączna kwota podatku naliczonego wynikająca z tych faktur wyniosła [...]. Ustalono również, że z zapisów umowy o współpracy w zakresie usług spedycyjnych zawartej pomiędzy Spółką "T-, a zleceniodawcą - Spółką "R" wynika, iż spedytor przesyła oryginał faktury pocztą na adres zleceniodawcy. Wobec tego, Naczelnik Urzędu Skarbowego wystąpił do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego z wnioskiem o dokonanie czynności sprawdzających mających na celu ustalenie faktycznego sposobu i daty przekazania ww. faktur VAT. W wyniku podjętych czynności sprawdzających ustalono, że faktury wystawione w dniu 27 lutego 2006 r. zostały wysłane listem poleconym w dniu 27 lutego 2006 r., natomiast faktury z dnia 28 lutego 2006 r. zostały wysłane listem poleconym w dniu 3 marca 2006 r. Wobec takich ustaleń, organ podatkowy uznał, że faktury wystawie w dniach 27 i 28 lutego 2006 r. przez Spółkę "T" nie mogły wpłynąć do Spółki w dniu 28 lutego 2006 r., pomimo iż z taką datą zostały zaewidencjonowane w dzienniku korespondencyjnym Spółki i taka data wpływu widnieje na tych fakturach. Ustalono również, że w rejestrze zakupu prowadzonym dla potrzeb podatku od towarów i usług za okres 01.02.2006 r. - 28.02.2006 r. ujęto fakturę VAT z dnia 28 lutego 2006 r. wystawioną przez "P" Spółkę z o. o. z siedzibą w G., której datę wpływu do Spółki oznaczono na dzień 28 lutego 2006 r., a z pisma Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego wynika, że ta faktura została osobiście odebrana przez przedstawiciela Spółki "R" w dniu 1 marca 2006 r. w siedzibie Spółki "P", czego potwierdzeniem jest oświadczenie księgowej tej Spółki oraz adnotacja na kopii faktury będącej w posiadaniu Spółki "P", wobec tego organ uznał, że Spółka nie otrzymała tych faktur w lutym 2006 r., lecz dopiero w marcu 2006 r., a zatem – zgodnie z przepisem art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług - nie nabyła prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z nich wynikający w rozliczeniu za luty 2006 r., co spowodowało zawyżenie podatku naliczonego do odliczenia w kwocie [...].

Ponadto, organ wskazał, że w dniu 28 marca 2006 r. wpłynęła do Urzędu Skarbowego deklaracja Spółki VAT-7 za luty 2006 r., w której Spółka wykazała kwotę do zwrotu na rachunek bankowy podatnika w wysokości [...], zaś w dniu 16 maja 2006 r. Spółka złożyła korektę tej deklaracji, w której zmniejszyła wartość podatku z tytułu nabycia towarów i usług pozostałych oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy o kwotę [...] oraz zmieniła kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy z kwoty [...] na kwotę [...]. Spółka wyjaśniła, że nowy pracownik pomyłkowo przyjął faktury z datą ich wystawienia w ostatnim dniu miesiąca stemplem tego samego dnia, co nie było zamierzone.

Odwołując się do uregulowania przepisu art. 81b § 3 Ordynacji podatkowej, organ wskazał, że złożenie korekty przez Spółkę nie wywołało skutków prawnych, gdyż została ona złożona po zakończeniu kontroli podatkowej.

Nie zgadzając się z powyższą decyzją, Spółka wniosła od niej odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej, w którym zarzuciła naruszenie:

- art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, poprzez zakwestionowanie prawa do pomniejszenia w rozliczeniu za luty 2006 r. podatku należnego o podatek naliczony, w łącznej wysokości [...], wynikającego z faktur otrzymanych przez Spółkę w lutym 2006 r.,

- art. 109 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez ustalenie dodatkowego zobowiązania podatkowego w odniesieniu do tej części zadeklarowanej przez Spółki kwoty zwrotu podatku za luty 2006 r., która została bezpodstawnie zakwestionowana w zaskarżonej decyzji,

- art. 2, art. 10 ust. 1 lit. a i art. 10 ust. 2 Szóstej Dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku w związku z art. 53 Traktatu Ateńskiego z dnia 16 kwietnia 2003 r., poprzez ustalenie kwoty dodatkowego zobowiązania od zakwestionowanej przez Urząd Skarbowy części zwrotu podatku na podstawie przepisu art. 109 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, który to przepis pozostaje w sprzeczności z ww. postanowieniami Szóstej Dyrektywy,

- art. 122 Ordynacji podatkowej, poprzez brak dokładnego wyjaśnienia faktycznego stanu rozpatrywanej sprawy.

W odwołaniu Spółka wniosła o uchylenie decyzji organu I instancji w części dotyczącej ustalenia całości dodatkowego zobowiązania podatkowego oraz uchylenie decyzji w części określającej zwrot podatku za luty 2006 r. w wysokości niższej od kwoty [...] bądź, z ostrożności procesowej, o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, celem wyczerpującego wyjaśnienia wszystkich okoliczności faktycznych sprawy, jeśli, zdaniem organu odwoławczego, nie będzie możliwe merytoryczne rozpatrzenie sprawy w świetle już zebranego materiału.

W uzasadnieniu odwołania Spółka wskazała, że treść pisma Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego z dnia 25 maja 2006 r. nie potwierdziła stanowiska organu I instancji odnośnie do faktur wystawionych w dniu 27 lutego 2006 r. przez "T”, że faktury te zostały wysłane pocztą, a tym samym poddała w wątpliwość twierdzenie Naczelnika Urzędu Skarbowego, że nie mogły one wpłynąć do Spółki w dniu 28 lutego 2006 r. Brakiem potwierdzenia zajętego w tej kwestii stanowiska było - według Spółki - niezbadanie, czy postanowienia § 7 ust. 2 umowy z dnia 22 lutego 2006 r. zawartej pomiędzy Spółką, a Spółką "T" w zakresie zakwestionowanych faktur z dnia 27 lutego 2006 r. zostały wykonane.

W dalszej części odwołania Spółka stwierdziła, że faktury z dnia 27 lutego 2006 r. zostały odebrane w biurze Spółki "T" w dniu ich wystawienia, osobiście przez Prezesa Zarządu Spółki, na udokumentowanie czego dołączyła polecenie wyjazdu służbowego, wydruk elektronicznego potwierdzenia rezerwacji lotniczej stanowiący bilet lotniczy, fakturę za bilety oraz oświadczenie wystawcy faktur o osobistym odbiorze faktur w dniu 27 lutego 2006 r. Według Spółki, faktury te zostały dostarczone do Spółki w dniu następnym, tj. 28 lutego 2006 r.

W konsekwencji powyższych zarzutów Spółka podniosła, że nieprawidłowo została także ustalona wysokość dodatkowego zobowiązania podatkowego, tj. zawyżona o kwotę [...].

Ponadto, Spółka obszernie dowodziła, iż w związku z treścią przepisu art. 53 Traktatu o przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, obowiązujące Polskę przepisy Dyrektywy Rady UE wydane przed dniem 1 maja 2004 r. uniemożliwiają opodatkowanie zdarzeń określonych w art. 109 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo, Spółka zarzuciła, że organ podatkowy błędnie przyjął, iż skoro faktury zostały wystawione w przedostatnim dniu miesiąca i powinny były (tak jak kontrahenci uzgodnili w umowie) zostać wysłane pocztą, to adresat faktur nie mógł ich otrzymać w miesiącu wystawienia, ale dopiero w miesiącu następnym oraz, że słuszności tego założenia nie zweryfikował mimo, iż w trakcie kontroli Spółka informowała, iż faktury zostały odebrane osobiście z biura wystawcy przez Prezesa Zarządu Spółki. Spółka wskazała, że faktury wystawione w dniu 27 lutego 2006 r., które pierwotnie zostały przygotowane również do wysyłki drogą pocztową, wyjątkowo, zostały przekazane osobiście Prezesowi Zarządu Spółki. Z całej obszernej korespondencji przygotowanej do wysyłki przez "T" Prezes Spółki "R" odebrał jedynie faktury wystawione w dniu 27 lutego 2006 r., aby zagwarantować możliwość odliczenia podatku naliczonego zawartego w tych fakturach jeszcze w deklaracji za luty 2006 r. Ponadto, Spółka wskazała, że w protokole z czynności sprawdzających brak jest stwierdzeń, które wykluczałyby doręczenie faktur wystawionych w dniu 27 lutego 2006 r. jeszcze w lutym 2006 r.

Ponadto, według Spółki, brak zastrzeżeń lub uwag ze strony "T" do protokółu kontroli wynikał z zapomnienia o osobistym odbiorze tych faktur przez Prezesa Zarządu Spółki, które było wyjątkiem od generalnie stosowanej zasady wysyłania korespondencji drogą pocztową.

W piśmie z dnia 3 stycznia 2007 r., Spółka wyjaśniła, że przyczyną dla której nie wnosiła żadnych uwag do protokołu kontroli, czy protokołu z czynności sprawdzających było to, że z dokumentów tych nie wynikało, aby organy podatkowe stwierdziły nieprawidłowości w rozliczeniu podatku od towarów i usług za luty 2006 r. oraz faktu dokonania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego zwrotu całości zadeklarowanej przez Spółkę kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym.

W wyniku rozpoznania odwołania Spółki, Dyrektor Izby...