Podatek VAT: Dokumentowanie usług eksportowych

Od początku bieżącego roku (tj. od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług), obowiązują nowe reguły ustalania miejsca świadczenia usług. Zmiany wprowadzone od 1 stycznia 2010 r. dotyczą przede wszystkim transgranicznego obrotu komercyjnego, tj. czynności realizowanych między podatnikami podatku VAT z różnych państw. Decydującą rolę w niniejszym zakresie odgrywa obecnie miejsce siedziby usługobiorcy (ew. miejsce gdzie znajduje się stała placówka prowadzonej przez niego działalności, bądź też miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub ma zwykłe miejsce pobytu). Miejsce to wyznacza bowiem kraj właściwy do opodatkowania podatkiem VAT.

Po stronie krajowych (polskich) podatników VAT powyższa reguła oznacza, iż usługi świadczone przez nich na rzecz podatników z innych państw (mających siedzibę zarówno w Unii Europejskiej jaki i w krajach trzecich) co do zasady nie implikują zobowiązania do zapłaty podatku VAT na terytorium RP. Tego rodzaju transakcje stanowią dla nich tzw. “eksport usług”, dla którego za rozliczenie podatku należnego w kraju swojej siedziby odpowiedzialny jest usługobiorca zagraniczny.

Pamiętać jednakże należy, że pomimo iż realizacja ww. usług nie wiąże się z obowiązkiem zapłaty podatku należnego w Polsce, na usługodawcach krajowych spoczywają obowiązki o charakterze formalno – ewidencyjnym. Należy do nich m.in. powinność udokumentowania usług eksportowych tzw. fakturą handlową. Obowiązek ów wynika z dyspozycji art. 106 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, który przewiduje iż faktury VAT wystawia się również w przypadku świadczenia usług przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynnoś...