Orzecznictwo podatkowe: Elektrownia wiatrowa nie jest budowlą

Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9 poz. 84 ze zm.) podlegają jedynie części budowlane elektrowni wiatrowych jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Antoni Hanusz, WSA del. Hanna Kamińska, Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 7 listopada 2007 r. sygn. akt I SA/Sz 171/07 w sprawie ze skargi "E." sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 21 grudnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2006 r.:

1) oddala skargę kasacyjną,
2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz "E." sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 5.400 (słownie: pięć tysięcy czterysta złotych) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

1. Wyrokiem z 7 listopada 2007 r., I SA/Sz 171/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżoną przez E. spółka z o.o. w W. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z 21 grudnia 2006 r. nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy D. z 14 września 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2006 r.

2. Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez organy podatkowe stanie faktycznym: decyzją z 14 września 2006 r. Wójt Gminy D. określił "E." sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: spółka) zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2006 r. w wysokości 1.559.068,29 zł od nieruchomości położonej w C. w tym od budowli w wysokości 1.559.068,20 zł i od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w wysokości 73,71 zł. W uzasadnieniu decyzji podano, że w złożonej deklaracji w sprawie podatku od nieruchomości na 2006 r. spółka wykazała podatek w wysokości 472.947,00 zł, w tym od budowli, których wartość podatnik określił na kwotę 23.643.780,00 zł - w wysokości 472.876,00 zł, a od gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w wysokości 73,71 zł. Z uwagi na powzięte wątpliwości, co do prawidłowości ustalenia zobowiązania podatkowego, wezwano spółkę do złożenia wyjaśnienia, a następnie wszczęto z urzędu postępowanie podatkowe.

Odwołując się do przepisów art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9 poz. 84 ze zm., dalej: u.p.o.l.) w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2003 r. oraz art. 3 pkt 3 i pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106 poz. 1126 ze zm., dalej: u.p.b.) Wójt Gminy stwierdził, że siłownie wiatrowe stanowią funkcjonalną całość, na którą składają się obiekty budowlane (m.in. fundamenty, maszty, drogi) oraz urządzenia budowlane związane z tymi obiektami, zapewniające możliwość ich wykorzystywania zgodnie z przeznaczeniem, np. połączenia energetyczne, gondole z umieszczonymi w nich urządzeniami, skrzydła. Wymienione powyżej obiekty budowlane oraz urządzenia budowlane, zdaniem organu, stanowią łącznie całość użytkową i jako takie spełniają funkcję, dla których zostały wzniesione. Całości takiej nie stanowią poszczególne elementy siłowni, które oddzielnie nie dają możliwości ich użytkowania. Dlatego Wójt Gminy D. określił wysokość zobowiązania spółki z tytułu podatku od nieruchomości za 2006 r. w kwocie 1.559.142,00 zł, przyjmując za podstawę opodatkowania kwotę 79.957.101,77 zł, którą wskazano w deklaracji z 17 lutego 2003 r. oraz w piśmie z 24 lutego 2003 r.

Decyzją z 21 grudnia 2006 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. po rozpoznaniu odwołania utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy podzielając stanowisko i argumentację Wójta Gminy D., dodatkowo podnosząc, że podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości stanowi wartość całej siłowni wiatrowej, a nie jej poszczególnych elementów takich jak fundament czy maszt. Ponadto w ocenie SKO zmiana art. 3 pkt 3 u.p.b. nie zmieniła definicji budowli zawartej w art. 1a ust. 2 pkt b u.p.o.l.

3. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie spółka zarzuciła naruszenie prawa materialnego tj. art. 2 ust. 1 w zw. z art. 1a ust. 2 u.p.o.l. art. 3 pkt 1b, pkt 3 i pkt 9 u.p.b. i art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 163 poz. 1364, dalej: ustawa o zmianie), poprzez błędny wykładnię oraz z naruszeniem prawa procesowego tj. art. 122, 123 § 1 i 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm., dalej: o.p.) poprzez niewłaściwe zastosowanie.

4. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie sąd pierwszej instancji powołując się na treść nowelizacji prawa budowlanego, która weszła w życie 26 września 2005 r. oraz na treść art. 1a ust. 1 pkt 2 oraz art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. wskazał, że wiążące dla oceny, czy na gruncie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych dany obiekt jest obiektem budowlanym oraz czy obiekt ten jest budynkiem, czy budowlą, są przepisy prawa budowlanego.

W ocenie sądu poza sporem jest fakt, że elektrownia (siłownia) wiatrowa jest obiektem przetwarzającym energię wiatru oraz, że składa się ona z fundamentu, masztu, gondoli wraz z generatorem, wirnikiem, skrzynią biegów, komputerem sterującym, transformatorem, rozdzielnią energetyczną, instalacją alarmową i instalacją zdalnego sterowania. Wobec brzmienia art. 3 pkt 3 u.p.b. do 25 września 2005 r. spornym była kwestia czy elektrownia (siłownia) wiatrowa wraz z fundamentem stanowi urządzenie energetyczne czy jest budowlą. Podniesiono, że w orzecznictwie sądowo - administracyjnym przyjęto stanowisko, że elektrownia wiatrowa jako całość techniczno - użytkowa podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości od wartości wszystkich elementów takiego obiektu, ponieważ każde pojedyńcze urządzenie składające się na elektrownię wiatrową samo w sobie nie jest urządzeniem budowlanym, ale jako całość składają się one na budowlę w rozumieniu prawa budowlanego oraz ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Natomiast od 26 września 2005 r. art. 3 pkt 3 u.p.b. uzyskał nowe brzmienie na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 103 poz. 1364). Z przepisu tego (w nowym brzmieniu) wynika, zdaniem sądu jednoznacznie, że elektrownia wiatrowa nie jest budowlą, tylko urządzeniem technicznym, a jako budowlę należy traktować jedynie części budowlane elektrowni jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową czyli fundament i maszt.

5. W skardze kasacyjnej Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. zaskarżyło powyższy wyrok w całości zarz...