Interpelacja nr 2933 do ministra finansów w sprawie nieprawidłowości w rozliczaniu różnic kursowych w kredytach dewizowych przez służby skarbowe

Zapytuję: 1. Dlaczego różnice kursowe spłacanych rat kredytu dewizowego tzw. denominowanego (kredytu dewizowego stawianego do dyspozycji kredytobiorcy w rachunku bieżącym w złotych przewalutowanego kursem waluty obcej) nie są uznawane przez resort za kwoty związane z kosztami przychodów? W szczególności chodzi o podanie argumentacji uzasadniającej takie postępowanie organów skarbowych, które powodują, że tańsze od kredytów złotowych koszty obsługi tego typu kredytów uniemożliwiają zasilanie budżetu państwa przez podmioty gospodarcze podatkiem dochodowym.

2. Czy nazwanie tego typu kredytu kredytem denominowanym ma oparcie w obowiązującym stanie prawnym? Czy jest to jedynie bankowa nazwa kredytu?

3. Czy w związku z tym jest on częścią kosztów prowadzonej działalności gospodarczej związanych z kosztami przychodu?

Z poważaniem

Poseł Janusz Dobrosz

Wrocław, dnia 15 maja 2006 r.

Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów - z upoważnienia ministra - na interpelację nr 2933 w sprawie nieprawidłowości w rozliczaniu różnic kursowych w kredytach dewizowych przez służby skarbowe

Szanowny Panie Marszałku! W związku z interpelacją Pana Posła Janusza Dobrosza w sprawie skutków podatkowych dotyczących ustalania wartości spłaty kredytów udzielonych w walucie polskiej, w oparciu o przelicznik walutowy oraz definicji kredytu denominowanego, przedstawiam poniżej wyjaśnienia w interesujących Pana Posła kwestiach.

Odnosząc się do powyższych zagadnień pragnę uprzejmie poinformować, że w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe brak jest definicji pojęcia kredytu denominowanego, jak również inne przepisy prawa nie posługują się takim określeniem kredytu.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 69 ust. 1 Prawa bankowego przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrot kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Umowa kredytu powinna w myśl art. 69 ust. 2 pkt 2 in fine Prawa bankowego określać walutę kredytu. W literaturze przed...