Interpelacja nr 1165 do ministra pracy i polityki społecznej w sprawie nieprawidłowości przepisów ustawy o ubezpieczeniach społecznych dotyczących wypłaty zasiłku chorobowego

Szanowny Panie Ministrze! Czy możliwa jest w polskim systemie prawnym następująca sytuacja? Rzemieślnik składa ofertę w przetargu. Do oferty wymagane jest zaświadczenie o niezaleganiu płatności do ZUS. Otrzymuje zaświadczenie, z którego wynika, iż jego konto w ZUS jest bez zastrzeżeń. Po kilku miesiącach rzemieślnik ów choruje, otrzymuje od lekarza zaświadczenie o niezdolności do pracy. ZUS zamiast wypłacenia zasiłku chorobowego wysyła do chorego następujące pismo: Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 6 usta. 1 i art. 4 pkt 2 i ust. 2 oraz art. 48 Ustawy z dnia 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. Nr 31, poz. 267) postanawia odmówić wypłaty zasiłku chorobowego z przyczyn podanych w uzasadnieniu.

Jak wynika z art. 14 ust. 2 pkt 2 Ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DzU nr 137, poz. 887 ze zmianami i dobrowolne ubezpieczenie chorobowe ustaje w przypadku, gdy ubezpieczony opłacił składkę na ubezpieczenie chorobowe w niepełnej kwocie albo po określonym przepisami terminie. Przerwa w okresie podlegania do ubezpieczenia chorobowego powstała z powodu opłacenia niewłaściwej wysokości składki na to ubezpieczenie (dopłata po terminie).

Co to znaczy? Otóż rzemieślnik ów zapłacił składkę jak w miesiącu poprzedzającym. Po czym uzyskał informację, iż nastąpiła kilkuzłotowa podwyżka składki. Uzupełnił ją do wymaganej wysokości, ale po terminie. Mimo iż nie zalega z płatnością w ZUS, rzemieślnik traci prawo do bezpłatnej opieki lekarskiej. Nieuczciwość ustawy polega na tym, iż na rzemieślniku nadal ciąży obowiązek odprowadzania składki, zaś ubezpieczyciel pozbył się obowiązku świadczenia za te pieniądze usługi. Brutalnie mówiąc, rzemieślnik jest w majestacie prawa zwyczajnie okradany.

To nie wszystko. Art. 18 pkt 10: Zasady zmniejszania najniższej podstawy wymiaru składek, o których mowa w ust. 9, stosuje się odpowiednio w przypadku niezdolności do pracy trwającej przez część miesiąca, jeśli z tego tytułu ubezpieczony spełnia warunki do przyznania zasiłku. Zgodnie z wymową tego artykułu, składkę ZUS za okres choroby, któremu z ww. powodów odmówiono wypłaty świadczenia - musi odprowadzić składkę w pełnej wysokości. ZUS odmawiając świadczenia, nadal domaga się pełnej opłaty. Czysty paradoks. Co prawda, termin może być przywrócony, po zwróceniu się doń chorego z takim wnioskiem i ZUS najczęściej tak czyni. Ale my chciałybyśmy zapytać, dlaczego te budzące powszechne oburzenie zapisy ustaw, dopuszczają uznaniowość urzędnika ZUS co do przywrócenia bądź nieprzywrócenia terminu? Dlaczego w polskim systemie prawnym zalągł się taki bubel prawny? Dodajemy, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych - w przypadku zwłoki w opłatach, pobiera ustaw...