Ile wynosi nasz dług publiczny?

Interpelacja nr 5107 do ministra finansów w sprawie wysokości długu publicznego

Wysokość długu publicznego w Polsce wynosi dziś już ok. 480 mld zł. Zbliżają się wybory samorządowe, w których ponownie słyszymy slogany o Polsce solidarnej. Czy Polacy wiedzą, ile to nas wszystkich kosztuje, jak bardzo zadłużone będą nasze dzieci i wnuki oraz co z tych pożyczek jest realizowane?

W ciągu 5 ostatnich lat dług publiczny wzrósł o ok. 190 mld zł. Daje to ok. 38 mld zł nowego zadłużenia w okresie 1 roku budżetowego. Tak więc rządy SLD, które trwały 4 lata, oraz jednoroczne PIS będą kosztować przyszłe pokolenia Polaków wielkie sumy. Już dziś przeciętne zadłużenie na każdego Polaka (także dzieci i emerytów) wynosi ok. 14 tys. zł.

Należy przypomnieć, że tak wielka skala nowych pożyczek będzie musiała zostać w przyszłości spłacona z dużą nawiązką. Należy to uświadomić ludziom, że Polska solidarna to nic więcej jak coraz to nowe ogromne długi, z których niestety niewiele wynika dla rozwoju gospodarczego.

Jeżeli chcemy nadrabiać dystans w rozwoju gospodarczym, jaki dzieli nas od krajów wysoko rozwiniętych, musimy konsekwentnie redukować podatki. Państwa, które tak uczyniły, jak Irlandia, Hiszpania lub bliższe nam geograficznie republiki bałtyckie czy Słowacja, pokazały, że wzrost gospodarczy i towarzyszący temu procesowi wzrost poziomu życia obywateli są możliwe.

Niestety, ciągle brniemy w nieskuteczne rozwiązania z punktu widzenia wzrostu PKB. Partia rządząca, PIS, posługując się wzniosłą frazeologią, broni socjalnego modelu państwa dobrobytu, czyli welfare state, od którego próbuje się odchodzić nawet w najzamożniejszych państwach europejskich. Jednak forsowanie z pozoru słusznych i społecznie nośnych haseł w dłuższej perspektywie przynosi wiele strat gospodarce, a tym samym obywatelom.

Widać to najbardziej wyraźnie na przykładzie przegłosowanej na końcu poprzedniej kadencji ustawy o emeryturach górniczych, która będzie kosztować nas kilkadziesiąt miliardów złotych. Politycy łatwo wydają nie swoje pieniądze, nadużywając haseł o społecznej sprawiedliwości, doprowadzają de facto do zubożenia społeczeństwa.

Tymczasem wydatki na drogi w skali roku to jedynie 9 mld zł. W przyszłym roku ma być oddanych do użytku jedynie 6 km autostrad. Pieniądze te nie są więc wydawane na cele inwestycyjne i nie dają bodźców do rozwoju gospodarczego. Państwo, zadłużając się, zwiększa także cenę kredytów dostępnych na rynku finansowym.

Prowadząc doraźną politykę gaszenia nastrojów społecznych przy braku długofalowej strategii rozwoju gospodarczego, skazujemy nasz kraj na ekonomiczny marazm. Jest to samobójcza polityka, w której dobrowolnie, własnoręcznie doprowadzamy do marginalizacji naszego kraju w epoce globalizacji.

Widać, że plany Ministerstwa Finansów, które planuje wprowadzenie kolejnych podwyżek podatków, wpisują się w ten schemat. Rząd chce wprowadzić kilka istotnych z punktu widzenia kieszeni podatnika podwyżek. Są to wzrost akcyzy na oleje grzewcze, LPG (czyli gaz do samochodów). Tak więc widzimy, że Polska solidarna może doprowadzić jedynie do wzrostu zadłużenia i podwyżek podatków.

Należy z całą stanowczością tłumaczyć ludziom, do czego doprowadzają z pozoru słuszne hasła sprawiedliwości społecznej. Już w tym roku dług publiczny może osiągnąć 50% PKB, zwiększając się z obecnego poziomu...