Ochrona własności w prawie cywilnym

Każdy właściciel może z wyłączeniem innych osób posiadać rzecz, korzystać z rzeczy i rozporządzać rzeczą. Osoby trzecie zobowiązane są do poszanowania cudzego prawa własności. Naruszenie uprawnień właściciela przez osobę trzecią oznacza powstanie po stronie właściciela uprawnień ochronnych wobec osób trzecich. Uprawnienia te mają na celu przywrócenie stanu zgodnego z prawem.

Podstawowe uprawnienia obejmują przede wszystkim roszczenie windykacyjne oraz roszczenie negatoryjne.

Roszczenie windykacyjne
Właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej, przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą. Roszczenie to odnosi się do ochrony prawa do posiadania przez właściciela poprzez żądanie wydania rzeczy.

Zaspokojenie roszczenia windykacyjnego następuje poprzez wydanie rzeczy w naturze, a nie w jego równowartości. Zużycie rzeczy np. poprzez zniszczenie oznacza, iż nie można tego roszczenia zaspokoić wprost, a zatem konieczne jest domaganie się równowartości rzeczy. Dodatkowym roszczeniem uzupełniającym do roszczenia windykacyjnego jest roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy, roszczenie o zwrot pożytków (lub ich równowartości) i roszczenie o odszkodowanie z powodu zużycia, pogorszenia lub utraty rzeczy. Sposób i zakres odpowiedzialności podmiotu zobowiązanego do zwrotu rzeczy jest uzależniony od istnienia po jego stronie dobrej lub złej wiary co do stanu posiadania rzeczy.

Samoistny posiadacz w dobrej wierze nie jest zobowiązany do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy i nie jest odpowiedzialny ani za jej zużycie, ani za jej pogorszenie lub utr...