Zasady ustalania wysokości podatku rolnego

Zasady ustalania podatku rolnego regulują przepisy ustawy z 15 listopada 1984 r. – o podatku rolnym (t.j. z 2006 r. Dz. U. nr 136, poz. 969 z póżn. zm.). W myśl zapisów art. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Podatkiem rolnym będą zatem opodatkowane użytki rolne lub grunty zadrzewione i zakrzewione na tych użytkach z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Do użytków rolnych, co wynika § 68 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z 29 marca 2001 r. – w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. nr 38, poz. 454), zalicza się:

• grunty orne oznaczone symbolem – R,
• sady, oznaczone symbolem złożonym  z litery „S” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym założony został sad, np. S—R, S—¸, S—Ps,
• łąki trwałe, oznaczone symbolem — Ł,
• pastwiska trwałe, oznaczone symbolem — Ps,
• grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem złożonym z litery „B” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym wzniesione zostały budynki, np. B—R, B—Ł, B—Ps,
• grunty pod stawami, oznaczone symbolem — Wsr,
• rowy, oznaczone symbolem — W.

Podstawa opodatkowania

Podstawą opodatkowania w podatku rolnym stanowi liczba hektarów. Wynika to z art. 4 ustawy o podatku rolnym. I tak, w zależności o powierzchni użytków rolnych podstawę opodatkowania będzie stanowiła dla gruntów gospodarstw - liczba hektarów przeliczeniowych ustalana na podstawie powierzchni, rodzajów i klas użytków rolnych wy...