Zwolnienie podmiotowe z VAT dla drobnych przedsiębiorców - jaką sprzedaż uwzględniamy w limicie

Zgodnie z art. 2 pkt 25 lit. a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług małym podatnikiem jest podatnik podatku od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży brutto (tj. wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro. W myśl punktu 25 lit. b ww. przepisu mogą to być też podmioty wykonujące określone usługi finansowe gdy wartość ich prowizji w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty odpowiadającej równowartości 45 000 euro.

Ustawodawca nie przewidział jednak dla tak przez siebie zdefiniowanej kategorii małych przedsiębiorców zwolnienia podmiotowego. Obejmuje ono bowiem grupę znacznie węższą, o nieporównanie niższym przychodzie niż podmioty mieszczące się w ww. grupie.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od tego podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, w których wartość sprzedaży w kwocie netto nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

Zwolnienie to dotyczy tych podatników, którzy są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT, lecz roczny przychód z prowadzonej przez nich działalności jest stosunkowo niewielki. Skorzystanie ze zwolnienia nie jest obligatoryjne. Podatnik może z niego zrezygnować pod warunkiem zawiadomienia o swym zamiarze naczelnika właściwego urzędu skarbowego na formularzu VAT-R, przed rozpoczęciem miesiąca, przyjętego za początek rezygnacji ze zwolnienia.

Do wartości sprzedaży nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2. sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
3. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenie usług, zwolnionych od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych,

   - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.

4. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane do przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Problematyczne może niekiedy okazać się właściwe obliczenie wartości sprzedaży w przypadku dokonywania jej zarówno w kraju jak i w innym państwie unijnym.

Przykład
Podatnik prowadzi działalność polegającą na tym, że kupuje w Polsce towary rolno-spożywcze i sprzedaje je w przygranicznych miejscowościach w Czechach. W związku z dokonywaniem sprzedaży w innym państwie unijnym tam je...