Skoro to lekarz powinien stwierdzić, że należy stosować określone leki, to wydaje się oczywiste, iż to lekarz zgodnie z posiadanymi kompetencjami "określa", jaki preparat ma właściwości lecznicze w przypadku konkretnego schorzenia występującego u osoby niepełnosprawnej. Z całą pewnością takich kompetencji nie posiada organ podatkowy, więc nie powinien uzurpować sobie praw do "określenia", czy dany preparat jest lekiem - orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach.

W wniosku o interpretację podatnik wyjaśnił, że jest chory na SLA, postać stwardnienia rozsianego bocznego o dużej aktywności choroby. W związku z tym jest leczony komórkami macierzystymi z Galarety Whartona. Medycyna nie zna leku konwencjonalnego. Zatem jedynym dostępnym sposobem leczenia jest ww. terapia. Podatnik uzyskuje dochody opodatkowane według skali podatkowej - emeryturę i posiada orzeczenie Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności zaliczające go do znacznego stopnia niepełnosprawności oraz orzeczenie lekarza orzecznika ZUS.

Podatnik posiada faktury "objęte zwolnieniem z VAT" potwierdzające poniesione wydatki za opisaną wyżej usługę medyczną (które wg niego stanowią wydatki na cele rehabilitacyjne związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych).

Podatnik zapytał, czy w jego przypadku znajduje zastosowanie przepis art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ,,u.p.d.o.f."), zarówno do kosztów leczenia już przeprowadzonego, jak też terapii komórkami macierzystymi, które będą ordynowane w toku dalszego leczenia. Jego zdaniem, opisana wyżej terapia jest wydatkiem na cele rehabilitacyjne, czyli lekiem, a wydatki poniesione na ten cel podlegają odliczeniu od dochodu w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy wydatkiem w danym miesiącu, a kwotą 100 zł.

Uznając stanowisko podatnika za nieprawidłowe organ podatkowy podniósł, że katalog wydatków zawarty w art. 26 ust. 7a u.p.d.o.f. jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a ww. ustawy jest niedozwolona. W kwestii możliwości zakwalifikowania wydatków na terapię indywidualną komórkami macierzystymi do kategorii wydatków wymienionych w powołanym przepisie, wymagane jest, by osoba niepełnosprawna posiadająca stosowne orzeczenie o niepełnosprawności, spełniła następujące warunki:

• dokonała zakupu produktów mających cechy "leku",
• poniosła w danym miesiącu wydatki na zakup leków powyżej kwoty 100 zł,
• posiadała dokument potwierdzający poniesienie wydatku (np. faktury) - dowód poniesienia tegoż wydatku powinien być wystawiony na imię i nazwisko osoby niepełnosprawnej, jeśli to ona chce dokonać odliczenia,
• posiadała potwierdzenie przez właściwego lekarza specjalistę o konieczności stosowania zaleconych leków.

W związku z tym, że w przepisach u.p.d.o.f. brak jest definicji "leku", posiłkowo należy opierać się na definicjach zawartych w ustawie z dnia 6 wrześni...