Proces wychowywania dzieci jest realizowany samotnie przez każdego z rodziców w sytuacji, w której rodzice nie wychowują i nie opiekują się dziećmi wspólnie lecz każdy z nich oddzielnie, w innym miejscu, w wyznaczonym czasie, bez udziału drugiego. W tej sytuacji prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania wynikającego z art. 6 ust. 4 ustawy o PIT może mieć każde z rodziców uczestniczących w takim naprzemiennym systemie wychowania dziecka - orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.

Podatniczka jest osobą rozwiedzioną, samotną, nie pozostającą w związku z byłym mężem i ojcem syna. W 2019 r. uzyskiwała dochody z tytułu umowy o pracę, zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego oraz zasiłku macierzyńskiego. Zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem, urodzonym w 2008 r., powierzono obojgu rodzicom ustalając miejsce pobytu dziecka przy ojcu.

We wniosku o interpretację podatniczka dodała, że opiekuje się synem na co dzień i aktywnie uczestniczy w jego wychowaniu. Znajduje dla niego zajęcia pozalekcyjne i zachęca go do aktywności pozaszkolnej, aby znaleźć jego pasję. Syn spędza z nią część wakacji, ferie i większość weekendów. W 2019 r. spędzał u niej również kilka dni w tygodniu wraz z noclegiem. Pomimo, że małoletni ma ustalone miejsce pobytu u ojca, to około 50 % czasu spędza z matką. Syn sam zdecydował, że chce spędzać tyle samo czasu z mamą, co z tatą.

W mieszkaniu podatniczki znajduje się pokój dla dziecka przystosowany do nauki, zabawy i odpoczynku. Matka często z nim podróżuje, opłaca zajęcia dodatkowe (język angielski), pokrywa koszty leczenia (wizyty u ortodonty). Ponadto zaspokaja wszystkie potrzeby materialne dziecka (poza alimentami), kupując mu obuwie, ubrania, przybory szkolne.

Podatniczka chciała wiedzieć czy może skorzystać z opodatkowania dochodów za 2019 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Jej zdaniem - tak.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z podatniczką. W wydanej interpretacji stwierdził, że w przypadku, gdy każdy rodzic jest zaangażowany w proces wychowawczy dziecka, oznacza to, że dziecko jest wychowywane wspólnie przez oboje rodziców, a nie samotnie przez któregokolwiek z nich. Nie sposób bowiem uznać, że w tak zorganizowanym trybie wykonywania władzy rodzicielskiej zachodzą dwa odrębne procesy wychowania tj. osobny, samotny proces wychowania przeprowadza ojciec, gdy dziecko u niego zamieszkuje, a zupełnie inny proces wychowywania zachodzi, gdy dziecko przebywa z matką. Wychowania dziecka nie da się podzielić, bowiem jest to ciągły i długotrwały rozwój, na który w tym przypadku składa się wspólna praca obojga rodziców. Okoliczność, iż dwie osoby wychowują to samo dziecko wyklucza możliwość uznania, że którakolwiek z tych osób wychowuje dziecko samotnie.

Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który przyznał rację podatniczce.

WSA przypomniał, że w wyroku z dnia 20 maja 2020 r., sygn. akt II FSK 383/20, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że celowościowa i systemowa wykładnia art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.) prowadzi do wniosku, że określone w tym przepisie kryterium samotnego wychowywania dzieci jest spełnione również wtedy, gdy rozwiedziony rodzic wychowuje dzieci naprzemiennie z drugim rodzicem, tj. w odosobnieniu od drugiego rodzica oraz bez jego udz...