Przepisy art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. b i ust. 10i ustawy o VAT uznać należy za sprzeczne z zasadami ustawodawstwa unijnego i powszechnie akceptowanym sposobem jego wykładni. Regulacje te w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., w zakresie w jakim przesuwają w czasie prawo do odliczenia podatnikowi, który spełnił wszystkie materialnoprawne warunki odliczenia a nie dochował jedynie formalnych warunków odliczenia (nie z własnej winy i nie z chęci oszustwa) powodują skutek w postaci konieczności zapłaty odsetek od powstałej w tych warunkach zaległości podatkowej - tak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.

Z wnioskiem o interpretację zwróciła się polska spółka, która jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, w tym na potrzeby transakcji unijnych jako podatnik VAT-UE. W ramach prowadzonej działalności spółka m.in. dokonuje transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (dalej: "WNT"). Nabywane przez nią towary są wykorzystywane do wykonywania przez niego czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Spółka wyjaśniła, że zdarzały i zdarzają się dalej sytuacje, że z niezawinionych przez spółkę przyczyn nie uwzględniła ona kwoty podatku należnego z tytułu takich transakcji we właściwej deklaracji, która złożona została w okresie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy. Niewykazanie podatku należnego w powyższym terminie wynikać może w praktyce głównie z otrzymania faktury z opóźnieniem od dostawcy.

Spółka chciała wiedzieć, czy była i będzie uprawniona odliczyć podatek naliczony z tytułu transakcji WNT w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym wykazany został podatek należny, niezależnie od faktu, że korekta właściwej deklaracji VAT zostanie złożona później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy. Jej zdaniem - tak. Tym sposobem bowiem zachowana zostanie zasada neutralności i proporcjonalności podatku od towarów i usług, a także nie będą pobierane odsetki.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej był innego zdania i sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, który przyznał rację spółce.

W opinii WSA, w świetle wniosków płynących z analizy uzasadnienia orzeczenia w sprawie Senatex C-518/14, a także ugruntowanego i powszechnie akceptowanego orzecznictwa TSUE w kwestii stosowania zasady neutralności i proporcjonalności podatku VAT, regulacje polskiej ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie przepisów mających zastosowanie w niniejszej sprawie, a w szczególności art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. b i ust. 10i ustawy o VAT, uznać należy za sprzeczne z zasadami ustawodawstwa unijnego i powszechnie akceptowanym sposobem jego wykładni. Powyższe regulacje ustawy o podatku od towarów i usług w brzmien...