Wejść i korzystać czy tylko patrzeć, czyli kłopotliwe rozliczenia VAT

Prawo podatkowe pełne jest pułapek i–wątpliwej niestety jakości – niespodzianek. Podatnik nie dokońca wie, jak swoje wątpliwości rozwiązywać. Niejednokrotnie zupełnie nieświadomie popełnia błędy, przez conaraża się naspory zfiskusem. Przykładem mogą być kłopotliwe rozliczenia dlacelów VAT biletów wstępu.

Wejście do obiektu: siłowni, kina czy na basen, zdaniem organów podatkowych nie jest tym samym. Automatycznie rodzą się zatem wątpliwości, w jaki sposób należy rozliczać i opodatkowywać VAT bilety wstępu, karnety itd. Podatnicy mają kłopot, bo nie wiedzą, czy opodatkować tego typu usługi podstawową stawką VAT, która obecnie wynosi 23%, czy też można zastosować w tym przypadku niższą stawkę (8%).

Przyjąć można, że przepis dotyczący tej stawki jest w miarę czytelny. W ustawie o VAT w załączniku nr 3 w poz. 186 wskazane jest bowiem, że obniżona, 8-procentowa stawka VAT ma zastosowanie do „pozostałych usług związanych z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu”.

Nasuwa się tylko pytanie, czy ten przepis ma w ogóle jakiekolwiek racjonalne uzasadnienie. Czy ktoś idzie na przykład na siłownię tylko po to, by sobie tam wejść, posiedzieć, ale już niekoniecznie ćwiczyć? Czy na basen chodzimy głównie po to, by siedzieć pod ścianą? Czy nie prościej byłoby po prostu objąć niższą stawką VAT wszystkich usług związanych ze sportem, rekreacją i – ogólnie rzecz ujmując – czasem wolnym?

Dzięki temu resort finansów nie musiałby co chwilę wymyślać kolejnego mniej lub bardziej wątpliwego pomysłu na...