W celu wdrożenia możliwości stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do przychodów osiąganych przez osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę konieczne jest spełnienie szeregu warunków. Przede wszystkim w efekcie pracy pracownika powinien powstać utwór w rozumieniu przepisów ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 666, z późn. zm., dalej: ustawa o PAiPP). Ponadto wymagane jest również odpowiednie ukształtowanie treści umowy o pracę zawartej z twórcą.

Uprawnienie do stosowania przez twórców podwyższonych kosztów uzyskania przychodów wynika z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT). W świetle przywołanego przepisu koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określono w wysokości 50% uzyskanego przychodu. Koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki.

Należy przy tym podkreślić, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa powyżej (określone w wysokości 50% uzyskanego przychodu), w świetle regulacji art. 22 ust. 9a ustawy o PIT nie mogą przekroczyć ¹/₂ kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (a zatem nie mogą przekroczyć kwoty 42 764 zł).

Opierając się na art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, w celu wdrożenia systemu naliczania 50% kosztów uzyskania przychodów konieczne jest spełnienie określonych przesłanek. Przede wszystkim w efekcie pracy pracownika powinien powstać utwór bądź artystyczne wykonanie - przedmiot autorskiego prawa majątkowego. Ponadto konieczne jest, by osiągnięty przychód był bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autor...