VAT: Sprzedaż wierzytelności po skorzystaniu z ulgi na złe długi

Po sprzedaży wierzytelności, w stosunku do których dokonano uprzednio korekty podatku VAT należnego, zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego należy dokonać w rozliczeniu za okres, w którym należność została zbyta, o kwotę wartości tej wierzytelności, wynikającą z tytułu niezapłaconych przez dłużnika faktur, tj. w wysokości wcześniej dokonanej korekty podatku w ramach tzw. „ulgi za złe długi”.

Spółka, w przypadku braku możliwości odzyskania należności od dłużników, dokonuje zbycia (cesji) wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona i w odniesieniu do których dokonała uprzednio korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu tzw. ulgi na złe długi. Zbycie tych wierzytelności będzie skutkować przeniesieniem na rzecz nabywcy praw z wierzytelności w zamian za zapłatę części wartości wierzytelności. Pozyskane w wyniku zbycia kwoty będą niższe niż wartość nominalna wierzytelności, a częściowo będą pozostawać w znacznej dysproporcji w stosunku do nominalnej wartości zbywanych wierzytelności.

W związku z powyższym, we wniosku o interpretację, spółka zapytała, czy w sytuacji, gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której skorygowała podstawę opodatkowania oraz podatek należny w ramach tzw. ulgi na złe długi, dokona zbycia wierzytelności, to będzie ona obowiązana w oparciu o art. 89a ust. 4 ustawy o VAT do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu VAT za okres, w którym miało miejsce zbycie wierzytelności, uwzględniając kwotę wynagrodzenia otrzymanego z tytułu tego zbycia a nie wartość nominalną zbytej wierzytelności.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się ze spółką. W Wydanej interpretacji organ wskazał:

Zastosowanie normy przepisu art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uzależnione jest od spełnienia wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy. Niemniej jednak skorzystanie przez wierzyciela z możliwości korekty podatku należnego od nieściągalnych wierzytelności, a następnie jej uregulowanie bądź zbycie w jakiejkolwiek formie, powoduje obowiązek zastosowania się do normy z art. 89a ust. 4 ustawy.

W art. 89a ust. 4 ustawy wskazano, że w przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okr...