Ulga na złe długi w VAT: Zwolnienie z długu to nie uregulowanie należności

Należności kontrahenta wobec spółki nie były regulowane terminowo. Spółka wykorzystała na mocy art. 89a ust. 1 ustawy o VAT możliwość skorygowania podstawy opodatkowania oraz podatku należnego. Ostatecznie spółka i jej kontrahent postanowili dokonać umorzenia zobowiązań wobec spółki w formie zwolnienia z długu. Czy spółka ma obowiązek skorygować podstawę opodatkowania i podatek w rozliczeniu za okres, w którym poprzez zwolnienie z długu zrezygnowała z dochodzenia należności podatkowej?

W myśl art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy o VAT).

Zgodnie z brzmieniem art. 508 § 1 Kodeksu cywilnego, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

W przypadku umorzenia długu nie dochodzi do zaspokojenia roszczeń wierzyciela z tytułu istniejącego stosunku cywilnoprawnego łączącego strony transakcji, poprzez uiszczenie należności w jakiejkolwiek części. Celem umorzenia długu jest w tej sytuacji rezygnacja ze ściągania części należności dokonana z woli wierzyciela i za z...