Tarcza antykryzysowa: Obniżenie wymiaru czasu pracy a wysokość zasiłków

W związku z możliwością obniżenia czasu pracy pracownikom w ramach tarczy antykryzysowej wielu osobom korzystającym ze świadczenia opiekuńczego, macierzyńskiego bądź chorobowego obniżana jest jego wysokość. W związku z tym powstaje wątpliwość dotycząca zasadności przedmiotowego postępowania. Czy pracodawcy w związku z obniżeniem czasu pracy pracownikom mogą obniżać wysokość zasiłku opiekuńczego, macierzyńskiego bądź chorobowego? - pyta posłanka w interpelacji do Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.

Interpelacja nr 5162 do ministra rodziny, pracy i polityki społecznej w sprawie wysokości zasiłków w związku z wdrożeniem przez pracodawców rozwiązań przewidzianych w tzw. tarczy antykryzysowej

Szanowna Pani Minister,

do mojego biura poselskiego zgłaszają się osoby, które z uwagi na zamknięcie żłobków, przedszkoli i szkół podstawowych skorzystały z prawa do zasiłku opiekuńczego w trybie art. 4 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm., dalej jako: „tarcza antykryzysowa”), bądź osoby przebywające na zasiłku chorobowym i macierzyńskim. Tryb i zasady przyznawania świadczeń, o których mowa powyżej, określone są w art. 29 i nast. ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 1999 r. Nr 60, poz. 636, z późn. zm., dalej jako: „ustawa”).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 i 35 ust. 1 ustawy miesięczny zasiłek opiekuńczy oraz miesięczny zasiłek chorobowy to 80% podstawy wymiaru zasiłku. Zasiłek macierzyński zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy wynosi natomiast 100% podstawy wymiaru zasiłku. Podstawa wymiaru zasiłku określona została w art. 36 ust. 1 ustawy, tzn. stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacane za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

Art. 40 ustawy stanowi zaś, że w razie zmiany umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy (z mocy art. 47 ustawy przywołany przepis stosuje się odpowiednio do zasiłków opiekuńczych i macierzyńskich). Ponieważ wielu przedsiębiorców korzysta obecnie z możliwości obniżenia czasu pracy pracownikom w trybie art. 15g ust. 8 tarczy antykryzysowej, osoby pozostające na zasiłku opiekuńczym, chorobowym lub macierzyńskim dostają informacje o zmniejszeniu wysokości świadczenia, będącym konsekwencją podpisanych porozumień z przedstawicielami pracowników lub związkami zawodowymi.

Rekapitulując, w związku z możliwością obniżenia czasu pracy pracownikom w ramach tarczy antykryzysowej wielu osobom korzystającym ze świadczenia opiekuńczego, macierzyńskiego bądź chorobowego obniżana jest jego wysokość. W związku z tym powstaje wątpliwość dotycząca zasadności przedmiotowego postępowania.

Mając na uwadze powyższe, proszę o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy pracodawcy w związku z obniżeniem czasu pracy pracownikom w trybie art. 15g ust. 8 tarczy antykryzysowej mogą obniżać wysokość zasiłku opiekuńczego, macierzyńskiego bądź chorobowego, mając na uwadze art. 40 ustawy?
2. Czy pracodawcy w związku z obniżeniem czasu pracy pracownikom w trybie art. 15g ust. 8 tarczy antykryzysowej mogą obniżać kwoty innych świadczeń przewidzianych w ustawie?

Posłanka Agnieszka Dziemianow...