Świadczenia z ZFŚS podlegają egzekucji komorniczej

Mając na względzie pomocowy oraz pozapłacowy charakter, a także wyłącznie socjalne przeznaczenie świadczeń finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, należy podzielić pogląd Ministra Sprawiedliwości o braku zasadności stosowania w odniesieniu do świadczeń socjalnych, cywilnoprawnych zasad prowadzenia egzekucji z wynagrodzenia i innych należności - czytamy w odpowiedzi Sekretarza stanu w Ministerstwie Rodziny i Polityki Społecznej na interpelację poselską.

Interpelacja nr 34060 do ministra rodziny i polityki społecznej w sprawie wdrożenia jednolitej interpretacji przepisów, aby zapewnić w praktyce faktyczne wyłączanie z egzekucji komorniczej świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych

Szanowna Pani Minister,

wśród problemów zgłaszanych do mojego biura poselskiego stale powraca kwestia egzekucji komorniczej z przyznawanych pracownikom świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Skarżące się osoby podnoszą, że zajmowane są środki z przyznanych im zapomóg w trudnych sytuacjach losowych, a także dofinansowania wypoczynku, tak zwane wczasy pod gruszą, czy pomoc finansowa na święta, tak zwane karpiowe - co wyklucza liczną niestety grupę osób posiadających zajęcia komornicze z realnej możliwości udzielenia im jakiejkolwiek pomocy i odcina od środków dofinansowań, z których korzystają pozostali pracownicy.

Wypłacane dofinansowanie na wypoczynek czy urządzenie dostatnich świąt, z których „dodatkowych” pieniędzy cieszą się pozostali pracownicy, jest osobom z zajęciami komorniczymi zabierane w całości, powodując narastające poczucie krzywdy i wykluczenia, gdyż właśnie te osoby, które jako wynagrodzenie za pracę otrzymują wyłącznie kwotę wolną od zajęcia w wysokości płacy minimalnej, najbardziej potrzebują takich udzielanych raz w roku dodatkowych środków.

Wskazać należy, że egzekucja ze środków przewidzianych w założeniu jako pomocowe, niebędących składnikiem wynagrodzenia, ale mających charakter wsparcia ważnych społecznie obszarów, jak pomoc w zapewnieniu wypoczynku czy przeciwdziałanie wykluczeniu w zakresie możliwości zapewnienia dostatnich, tradycyjnych świat, a w przypadku zapomóg - wsparcia w szczególnie trudnych sytuacjach życiowych - stanowi podważanie celu działania zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Temat ten podejmowałem już wcześniej i w związku z treścią odpowiedzi z dnia 24 stycznia 2022 r., znak BM-I.0520.708.2021, udzielonej w imieniu ministra sprawiedliwości na interpelację nr 29591, którą złożyłem wraz z poseł Anną Gembicką, w której wskazano, iż „z uwagi na podział kompetencji pomiędzy poszczególne resorty i umiejscowienie stosownych norm w ustawie z dnia z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, do podjęcia prac legislacyjnych w omawianym zakresie właściwe byłoby Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej”, zwracam się obecnie do Pani Minister, cytując argumentację prawną z udzielonej przez Ministerstwo Sprawiedliwości odpowiedzi.

W odpowiedzi na interpelację w imieniu ministra sprawiedliwości wskazano, co następuje:

„(…) Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 746) środki funduszu nie podlegają egzekucji, z wyjątkiem przypadków, gdy egzekucja jest prowadzona w związku z zobowiązaniami Funduszu. W przepisie nie posłużono się zatem sformułowaniem: środki wypłacone z funduszu, czy też przyznane z funduszu, co sugeruje, że środki te nie podlegają egzekucji w żadnej postaci, o ile są w dyspozycji funduszu. Nie budzi zarazem wątpliwości, że egzekucja z wynagrodzenia za pracę prowadzona na podstawie przepisów art. 880-888 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1805, z późn. zm.), dalej...