Pytanie podatnika: Czy w sytuacji, gdy nieruchomość zostałaby zbyta przed upływem roku od momentu wprowadzenia jej do ewidencji środków trwałych Wnioskodawca będzie miał prawo jej niezamortyzowaną wartość zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu tj. zastosować art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczący kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży środka trwałego?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2015 r. (data wpływu 16 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W bieżącym lub w przyszłym roku planuje Pan rozpocząć działalność gospodarczą. W ramach tej działalności będzie Pan prowadził usługi krótkotrwałego zakwaterowania na bazie nieruchomości płożonej w strefie nadmorskiej, którą planuje darować Panu syn. Nieruchomość, tj. budynek hotelowy, wprowadzi Pan do ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ustalając jej wartość początkową jako równowartość wartości rynkowej z dnia nabycia darowizny, nie wyższej od określonej w umowie darowizny, jako że planowany okres prowadzenia działalności jak również wykorzystywania otrzymanego w ramach darowizny budynku planowany jest na okres dłuższy niż rok. Zastosuje Pan również stosowną stawkę amortyzacji dla budynku zgodną z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakłada Pan, że działalność tę będzie prowadził przez dłuższy okres, ale bierze również pod uwagę wszelkie inne okoliczności, a w tym przypadek gdyby z różnych względów musiał Pan zamknąć tę działalność, a w ślad za tym sprzedać ten budynek przed upływem roku od momentu wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy ww. nieruchomość zostałaby zbyta przed upływem roku od momentu wprowadzenia jej do ewidencji środków trwałych będzie miał Pan prawo jej niezamortyzowaną wartość zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu tj. zastosować art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczący kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży środka trwałego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych składnik majątku może zostać zaliczony do środków trwałych, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

• stanowi on własność lub współwłasność podatnika,
• został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,
• jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

a przewidywany okres używania tego składnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok (decyzja w tym względzie należy do podatnika), i składnik ten jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo został oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1 ww. ustawy.

Według Pana oceny, zgodnie z powyższą definicją, otrzymana w formie darowizny nieruchomość, którą planuje Pan wykorzystywać w swojej działalności gospodarczej i wprowadzić ją do ewidencji środków trwałych jest środkiem trwałym działalności w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega amortyzacji, a amortyzacja stanowi koszt uzyskania przychodu. Ewentualna sprzedaż tej nieruchomości przed upływem roku od dnia wprowadzenia jej do ewidencji środków trwałych będzie sprzedażą środka trwałego z działalności gospodarczej, a kosztem uzyskania przychodu będzie jej niezamortyzowaną wartość na dzień sprzedaży.

Nie będzie miał znaczenia fakt, że środek trwały nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej dłużej niż rok, zamiar o wykorzystywaniu składnika majątku przez okres dłuższy niż rok został podjęty w momencie jego kwalifikowania tj. w momencie wprowadzania środka trwałego do ewidencji środków trwałych, więc późniejsze decyzje nie mogą zmieniać jego charakteru jako składnika majątku. Sprzedaż środka trwałego w okresie pierwszego roku jego wykorzystywania nie powoduje, iż środek ten traci przymiot środka trwałego więc kosztem uzyskania przychodu w momencie jego zbycia będzie niezamortyzowana wartość tego środka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mow...