Pojazdy, z których wymontowywane części można przeznaczyć do sprzedaży, są towarami używanymi. W świetle art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz.U. poz. 1221, z późn. zm., dalej: ustawa o VAT) przez towary używane rozumie się dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie, antyki oraz metale i kamienie szlachetne. Zatem za towary używane mogą być uznane jedynie takie dobra materialne, które są zindywidualizowane, aby możliwe było ich dokładne określenie pod kątem dalszego użytkowania lub też naprawy w celu dalszego użytkowania.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT podstawą opodatkowania VAT towarów używanych jest marża stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Aby towar mógł być opodatkowany w tym systemie, musi być on precyzyjnie indywidualnie określony, by można przypisać mu cenę nabycia, która może być przynależna jedynie skonkretyzowanemu przedmiotowi.

Przykład:

Podatnik zakupił od osoby prywatnej używany samochód określonej marki o zindywidualizowanych w postaci numeru nadwozia, numeru silnika cechach za kwotę X. Sprzedał go za kwotę Y.

Opodatkowując taką transakcję, zapłaci VAT od różnicy pomiędzy kwotami X a Y.

Marża tylko do sprzedaży całych samochodów?

Przy sprzedaży części pochodzących z samochodu sytuacja jest nieco inna. Technicznie rzecz ujmując, samochód, stanowiąc pewną całość, składa się z szeregu elementów współdziałających ze sobą. Czym innym są te same części ze sobą niepołączone i niewspółpracujące, a czym innym te same części połączone w całość dla osiągnięcia celu, jakim jest możliwość bezpiecznej i wygodnej jazdy. Przy zakupie samochodu jako towaru używanego nie zostaje uzgodniona cena za poszczególne jego części, dotyczy ona całego pojazdu i podatnik nie ma możliwości w prowadzonej ewidencji zakupu ujęcia ceny nabycia poszczególnej części, by mogła stanowić wartość do obliczenia podstawy opodatkowania, czyli marży.

Potwierdzeniem odmienności samochodów od ich części składowych jest inne ich sklasyfikowanie pod względem statystycznym. W myśl rozporządzenia Rady Ministrów z 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz.U. poz. 1676, z późn. zm.) pojazdy samochodowe do przewozu osób, z wyłączeniem motocykli, ujęto w grupowaniu 29.10.2, natomiast części i akcesoria do pojazdów silnikowych – w 29.3. Biorąc pod uwagę to rozróżnienie, przy zbyciu części z rozbieranych samochodów podatnik sprzedawałby wyroby z innego grupowania statystycznego niż zakupione, czyli po prostu byłyby to inne towary. Brak tożsamości towarów zakupionych i dalej odsprzedawanych w świetle regulacji ustawy o VAT stoi na przeszkodzie zastosowaniu p...